کوروساوا برعکس سکانس نخست که مراسم تشیع جنازه‌ی سامورایی اول | کافه هنر
کوروساوا برعکس سکانس نخست که مراسم تشیع جنازه‌ی سامورایی اول را در اوج افتخار و شکوه برگزار کرد، اینبار در این تشیع جنازه فضا را به شدت غمبار طراحی می‌کند. میزانسن در دل شب است و چند تن از اهالی به صورت ماتم‌زده در پایین تپه قرار دارند و کیکوچیوی مقصر هم با چهره‌ای پشیمان بر سر مزار نشسته است. این مرگ در روند پیرنگ با مرگ اولی تفاوت دارد، مرگ اول نماد سربلندی و نخستین پیروزی بود اما مرگ دوم نمادی از شکست و غم است. کوروساوا به خوبی در راستای فرم و منطق روایی‌اش فضا و اتمسفر را طراحی نموده و تجربه‌ی زیستی اکولوژی را برای مخاطب بصری می‌نماید. میزانسن مورد نظر اینبار به جای گرد و غبار در هاله‌ای از مِه و سیاهی ممتد قرار گرفته و دیگر خبری از نور روشن پسا-موضعی نیست. اهالی روستا در پایین تپه نشسته‌اند و در کنار گور کیکوچیو مخمور دیده می‌شود که این مرگ را تقصیر سهل‌انگاری و قهرمان‌بازی خود می‌داند. در تشبع جنازه‌ی اول، شیمادا و دستیارش کنار قبر بودند، اینک کیکوچیو غرق شده در تاریکی که دیگر نه خبری از آسمان است و نور، بلکه در اینجا کوروساوا المان انتقام را با این میزانسنش در فرم، تقدم‌نمایی فرمیک می‌کند. #پژمان_خلیل_زاده Seven Samurai | 1954 Join @honar7modiran
