چه سرسبز بود دره من یک میراث انسانی انسان موجودی اجتماعی است | کافه هنر
چه سرسبز بود دره من یک میراث انسانی
انسان موجودی اجتماعی است و در ارتباط با دیگران هویت پیدا می کند. معنی از دل ارتباطات انسانی برمی خیزد. هر فضیلت انسانی فقط و فقط با و برای دیگری تعریف میشود. مدرنیته با تعریف و احترام به حریم خصوصی انسان آغاز کرد و در ابتدا آرامشی به او بخشید که تجربه نکرده بود ولی در سیر تاریخی خود این حریم به دیوار تبدیل شد و دیوارها هر روز بلندتر و بلندتر شدند. در وضعیت پست مدرنی که بسر میبریم، داستان دره سرسبز کودک راوی سرتاسر حس نوستالوژیک به مخاطب می دهد. جهان ما آن دره های خود را از دست داده است. اگر دره هایی هم هنوز مانده، فاقد آن ارتباطات انسانی است. دره سرسبز مرده است زیرا خدا مرده است. امروز اگر قرار است به انسان بودن خود بنازیم و فخری بفروشیم، باید به انسانیتی برگردیم که در دره سرسبز جاری بود. انسانیتی که از دست داده ایم. امروز بیمارستانهای بزرگ و مجهز داریم اما آن حمایت عاطفی اصیل و عاشقانه فرد فرد همسایگان از کودکان معلول مان را از دست داده ایم. آن نگاه های مهرورزانه و ازخودگذشتگی ها را از دست داده ایم. امروز اگر هنگام نگاه کردن به فیلم "چه سرسبز بود دره من"، هنوز حس همذات پنداری مان شکل می گیرد و دل هایمان به لرزه در می آید، می توان گفت که هنوز رگه هایی از آن انسان ها در ما هست. "چه سرسبز بود دره من"، میراث مشترک انسانی ماست و جان فورد بزرگ این میراث را برای ما آفریده و به یادگار گذاشته است.
#علی_آرامش_طلب
How Green Was My Valley | 1941 Join @honar7modiran
