برگمان در خاطراتش می نویسد: ” از همان آغاز می توان مشاهده کر | کافه هنر
برگمان در خاطراتش می نویسد: ” از همان آغاز می توان مشاهده کرد که با (فانی و الکساندر) به دنیای کودکی ام بازگشته ام. این جا همان شهر دانشگاهی است وخانه ی مادر بزرگ و آن آشپز مسن، این همان یهودی است که در گذشته زندگی می کرد، این جا همان مدرسه قرار دارد. من پیش از این در این مکان ساکن بوده ام و در این محیط آشنا پرسه زده ام. کودکی ام همواره منبع تغذیه اصلی بوده، بی آنکه هرگز دچار این دردسر شوم که محموله هایش از کجا آمده‌اند. فانی و الکساندر را در پاییز سال 1978 در خود پروراندم، زمانی که همه چیز، مرا در تاریک ترین نومیدی رها کرده بود. صادقانه می گویم که با شادی و کنجکاوی به کودکی ام می اندیشم. هنوز می توانم در میان دورنمای کودکی ام گردش کنم و روشنایی ها، عطرها، آدم ها، مکان ها، لحظه ها، حرکت ها، آهنگ صدا ها و اشیاء را زیر نور در ذهن خود بیافرینم، بی هیچ اشاره ای، گویی از سر تصادف گرفته شده است و این امتیاز ویژه ی دوران کودکی است: حرکت با آزادی کامل میان خیال و واقعیت، میان وحشت بی حد و حصر و شادی ای که گویی از درون می خواهد منفجر شود.
