تفاوت عمده ما ایرانیان با ملل اسکاندیناوی، ژاپن و غرب اروپا (که علاقه داریم با آنها مقایسه شویم) نه در ذخایر طبیعی و تاریخ و نژاد بلکه در میزان زمانی است که برای مطالعه سپری می کنیم. در این کشورها متوسط مطالعه روزانه کتاب عموما بالاتر از دو سه ساعت است و شهروندان به طور متوسط سالیانه بالای سی کتاب مطالعه می کنند. در اغلب این کشورها کتاب کالایی بسیار ارزشمند محسوب می شود و هدیه دادن آن از بهترین علاقه مندی هایشان به شمار می رود.
مردم ملل توسعه یافته قرن هاست به این نتیجه رسیده اند که راه توسعه سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و...صرفا از مسیر فحاشی و غر زدن و شورش و شکستن شیشه اتوبوس و آتش زدن سطل زباله ها نمی گذرد، چرا که شیشه و سطل زباله پس از مدتی جایگزین می شود و دوباره همان ملت می ماند و همان ساختار سیاسی و اقتصادی و همان فرهنگ و همان شیوه کنشگری سیاسی و اجتماعی...
آنها به خوبی آگاهند آنچه که بلژیک و هلند و بریتانیای چند ده هزار کیلومتر مربعی را به سرور و سالار آفریقا و آسیا و آمریکای لاتین تبدیل کرده بود نه چشم های رنگی و موی بور و نبوغ ذاتی بلکه علم و دانشی بود که تماما از مسیر مطالعه کتاب می گذشت.
@honarzvm
