نسل کشی فرهنگی ارمنیان در ترکیه هر اقدامی که برای از بين بر | موسسه ترجمه و تحقیق هور

نسل کشی فرهنگی ارمنیان در ترکیه

هر اقدامی که برای از بين بردن فرهنگ يک قوم انجام شود، نسل کشی ملی - فرهنگی ناميده می شود. به گفته «رافائل لمکين» حقوق دان معروف، نسل کشی نه تنها نابودی فيزيکی يک گروه ملی يا مذهب است، بلکه از بين بردن فرهنگ ملی آن نیز محسوب می شود. مفهوم «نسل کشی ملی – فرهنگی» در کنوانسيون پيشگيری و مجازات جنايت نسل کشی سازمان ملل در 9 دسامبر 1948 گنجانده نشد.

حقايق بی شماری ثابت می کند که همراه با کشتارها و اخراج ارمنیان از سرزمین های آبا و اجدادی خود (ارمنستان غربی) توسط امپراطوری عثمانی،دولت ترک های جوان عمداً قصد تخريب شواهد مادی تمدن ارمنی را داشته است.

دولت ترکيه با درک نقش کليسا و ايمان در زندگی مردم ارمنستان، عمداً روحانيان ارمنی را کشته، کليساها و صومعه ها را ويران و هزاران نسخه خطی قرون وسطايی را تصرف و اموال کليسا را ​​مصادره کرد.

«فايز الحسین»عرب يکی از شاهدان عينی نسل کشی ارمنیان در خاطرات خود می نويسد:«... پس از قتل عام ارمنیان، دولت ترکیه كمیسيون هايی جهت فروش املاک باقی مانده از ارمنیان ايجاد كرد. ارزش های فرهنگی ارمنيان با ارزان ترين قيمت فروخته شد. من يک بار به يک کليسا رفتم تا ببينم چگونه فروش اين اقلام سازمان يافته است. درهای مدارس ارمنيان بسته شده بود. ترک ها از کتاب های علمی ارمنيان برای بسته بندی پنير،خرما و گل هميشه بهار در بازار استفاده می کردند.»

طبق تاريخ نگاری رسمی که از سال 1912 تا 1913 توسط مرکز دينی ارمنيان قسطنطنيه به دولت ترکيه ارسال شد، تعداد کليساها و صومعه های ارمنی در سراسر امپراطوری عثمانی از 2000 بنا (از جمله بناهای منحصر به فرد دوران اوليه مسيحيت - قرن های IV-V) فراتر می رفت که بيشتر آن ها در طول نسل کشی غارت شده، سوزانده و از بين برده شدند.

سياست ترکان جوان در نابودی ميراث تاريخی و فرهنگی مردم ارمنستان در دوران جمهوری ترکيه نيز ادامه داشت،زيرا اين آثار به عنوان شاهد ناخواسته حضور ارمنيان در نظر گرفته می شدند.

روند تغيير نام مکان های ارمنستان غربی از دهه 1920 در ترکيه آغاز شد. در حال حاضر، بيش از 90٪ از نام های مستعار در ارمنستان غربی، ترکی هستند. نام های جغرافيايی ارمنی با ترکی جايگزين شده، صدها اثر معماری به طور سيستماتيک تخريب يا هويت ارمنی آنها تغيير داده شده است.

بر اساس داده های يونسکو از سال 1974، 464 مورد از 913 بنای تاريخی و معماری ارمنی که از سال 1923 تاکنون به جای مانده اند، به طور کامل ناپديد شده اند، 252 مورد ويران و 197 مورد نيز نياز به بازسازی کامل دارند.

آثار معماری ارمنی در مانورهای نظامی ارتش ترکيه به عنوان اهداف مورد استفاده قرار گرفته و منفجر و سنگ های آنها به عنوان مصالح ساختمانی استفاده شده است. در برخی از مناطق روستايی،این بناهای با ارزش به عنوان تويله، انبار يا زندان مورد استفاده قرار می گيرند. در بسياری از موارد،کليساهای ارمنی به مسجد تبديل شده اند.

در بند 6 قطعنامه مصوب 18 ژوئن 1987 توسط پارلمان اروپا آمده است كه دولت تركيه بايد به زبان، فرهنگ و سيستم آموزش جامعه ارامنه در ترکيه توجه و در عين حال با بناهای يادبود ارمنی در ترکيه با احترام رفتار کند. در نتيجه تخريب يا سوء استفاده از ميراث فرهنگی ارمنيان، ادامه سياست نسل کشی ترکيه عليه ارمنيان است.

منبع:
https://www.mfa.am/hy/cultural-genocide/
ترجمه: موسسه ترجمه و تحقیق هور
وب سایت موسسه هور:
hoosk.ir

اینستاگرام موسسه ترجمه و تحقیق هور
https://www.instagram.com/hoosk.ir/