از ۳۰ خرداد ۸۸ که خیابان را به ضرب گلوله از مردم باز پس گرفتند تا امروز مسیری طولانی طی شده.
حکومتی که همیشه خیابان برایش هویتبخش (راهپیمائیهای میلیونی انقلاب) و مشروعیتزا (تظاهراتهای مناسبتی) بوده و پساز هر سرکوبی با حامیانش مانور خیابانی برگزار میکرده حالا تنها میتواند حامیانش را به زور در استادیومها جا کند و خیابان را دربست به مخالفانش واگذار کرده و زور اسلحه فقط بکار ایستادنش در برابر مردم میآید نه راندن آنها.
راه پر خونی که باز پس گرفتنش دیگر محال شده مگر معجزهای رو کند!
@hoseinrazzagh