. انسان امروزی آهسته آهسته زبان دل را از یاد برده است امکاناتی | هُشیاری ♾ Hoshyari
. انسان امروزی آهسته آهسته زبان دل را از یاد برده است امکاناتی که تنها از طریق دل گشوده می شوند کاملا فراموش شده اند. تنها یک چیز بر جای مانده و آن منطق و عقلانیت شماست. و مشکل در این است که هر آنچه که زیباست به دل تعلق دارد، تمام چیزهای پر معنی به دل تعلق دارند و هر چیز با اهمیت، عطری از دل است. تا جایی که اشیاء، چیزهای بی جان مورد توجه هستند، عقل چیز خوبی است. برای پژوهش های علمی، عقل بهترین ابزار است. برای اشیاء، برهان روشی مناسب برای اکتشاف است. ولی لحظه ای که مورد پرسش ما هر چیز زنده باشد، عقل ناتوان است. و اگر از عقل در مورد زندگی، عشق، آسایش، خوشی و سرور بپرسی، به سادگی نفی می کند، گویی که این چیزها وجود ندارند. تقریبا مانند انسان کور است؛ اگر از انسانی کور در مورد نور سوال کنی، خواهد گفت که نور وجود ندارد. زیرا برای دیدن نور از دست هایت کاری ساخته نیست، گوش هایت نمی تواند آن را ببیند، نمی توانی آن را بچشی،نمی توانی آن را ببویی. تمام حواس کامل هستند، ولی فقط چشم ها هستند که ظرفیت دیدن نور، رنگ و رنگین کمان را دارند. عقل محدود است. برای چیزهای بی جان ابزاری کامل است. و این یکی از اشتباهات این قرن است: ما از مردمان نابینا در مورد نور پرسیده ایم یا از مردمان ناشنوا، موسیقی را جویا شده ایم.
