خاطراتت پر است از رفتن قید یک عشق را همیشه زدی در وداعی که پشت پنجره بود آخرین بوسه را به شیشه زدی پرده بودی برای بوسه باد توی آغوش غم تکان خوردی دردت این است : از خودی بوده دردت این است: ناگهان خوردی هیچ دیدند رنگ و آبت را پیش چشم همه سراب شدی در جهانی که خاک خواهی خورد مثل یک عکس ساده قاب شدی باز هم مثل قبل تاریک است گرچه که آفتاب تابیده... شب به فردا نمی رسد وقتی ساعت این اتاق خوابیده.... رنج این چند ماه پشت سر است قرص هایی که حل شده در آن می تواند کشنده تر باشد دیدن نیمه ی پر لیوان.... می تواند صدای در زدنی توی تنهایی شبت باشد ...مرگ شاید ادامه ی این شعر اخرین حرف، بر لبت باشد.... می روی سمت هیچ در پایان دلخوشی بعید، نزدیک است گرچه که آفتاب تابیده... باز هم مثل قبل تاریک است #حسین_صادقی #چارپاره 421 viewsHossein Sadeghi, 19:46
