این روزها نه حال نوشتن است و نه حس نگاه کردن تنها انتقام از گذ | خلوت
این روزها نه حال نوشتن است و نه حس نگاه کردن تنها انتقام از گذر زمان سکوت است تا که شاید صدای ضرب آهنگش طنین انداز گوش های ناهمگون خودش باشد شهر در سکوت مردمانش سر در گریبان هر کس این شهر درد نان دارد و مرغ کسان همه آستین های خویش را به یقه پیراهنشان کلید کرده اند. راستی، این روزها واژه و کلمه کیلویی چند؟ آن طرف یک نفر تن میفروشد و چه ارزان صف های بلندی که خریدارش هستند دل و قلوه اش سوا قرنیه هم دارد میفروشد تخمه آفتاب گردان بیضه را با نام تخم میفروشد هفت سر عایله پشت سر دارد جان میدهد چوخ سخت میگذرد این روزها واژه ها تهوع دارند #حبیب_تاری_وردیان @htariverdian
