بعضی از حرف ها آه و سوز عجیبی دارند
سَلامٌ عَلیٰ قَلبِ زِینَبِ الصَّبور
دیگر چه زینبے؟ چه عزیزے؟ چه خواهری؟!
وقتی نمانده است برایش برادری
تا نیزه ات زدند زمین خورد خواهرت
با تو چه ڪرده اند در این روز آخری؟!
از صبح یڪسره به همین فڪر مے ڪنم
وقت غروب مے شود اینجا چه محشری
اینجا همه به فڪر غنیمت گرفتن اند
از گوشواره ها بگیر تو تا ڪهنه معجری
اصلا ڪجا نوشته اند ڪه در روز معرڪه
در قتلگاه باز شود پاے مادری؟!
اصلا ڪجا نوشته اند ڪه هنگامه غروب
در خیمه گاه باز شود پاے لشڪری؟!
اصلا ڪجا نوشته اند ڪه در پیش خواهری
باید جدا ڪنند گلوے برادری؟!
من مانده ام چطور تو را غسل مے دهند
اصلا چه غسل دادنے ؟ اصلا چه پیڪری؟!
در زیر سم اسب چه مے ڪردے اے حسین؟
از تو نمانده است برایم بجز سری
از روے نیزه سایه ات افتاده بر سرم
ممنونم اے حسین ڪه در فڪر خواهری...
در ڪوفه ، زینب از تو چه پنهان ، تمام ڪرد...
ای ڪاش رفته بود سرت جاے دیگری
