2022-04-13 11:03:18
آقای من
چند روز از رمضان گذشت..
اما... هنوز خبری از ظهور شما در دل زنگار گرفته ما نیست!
آموخته ایم؛که سفره دار رمضان شمایی...
و کسی در این ضیافت، محبوب تر است، که شما، سهم بیشتری از قلبش را، تسخیر کرده باشید.
هر چه در لابلاي تپش های دلمان، جستجو می کنیم...؛ خبری از شیدایی نمی یابیم.
ما همان فرزند گریزپای شماییم، که به درد نداشتنتان عادت کرده ایم، و همه ی سهممان از انتظار، فقط و فقط هیاهویی توخالی است!
که اگر؛
درد شما به استخوانمان زده بود؛
سحری از رمضان را، تنها به امید یافتنتان، سجاده نشینی می کردیم.
وای یوسف تنها و غریب،
این رمضان حاجتی عظیم، قلب ما را احاطه کرده است:
....شما....
درد نداشتن شما...
و دویدن مدام برای یافتنتان،
همه آرزويي است که در لابلاي مناجات ، به دنبالش می گردیم.
برای قلب بیمارمان، چاره ای بينديش.
قلب بیمارمان، جای خالی، برای حضور مداوم شما ندارد.
به امید علاج آمده ایم.
ما را دست خالی،از گوشه سفره تان، رد مکن !
به امید اجابت آمده ایم؛
یا مُجیبُ... یا مجیب ... یا مجیب
#ماه_میهمانی
@IASReligion
16 views08:03
ص
