عزاداری محرم و فقه هیأت مذهبی سید محمد طباطبائی
آیا میتوان در نحوه برگزاری هیأت، فرهنگسازی جدیدی کرد که سابقهای در نصوص ندارد؟ برای مثال، هر روز با روشهای عزاداری متفاوت و آداب و هنرهایی (ادبیات و موسیقی) مواجه هستیم که پیش از این نبود.
اگر بخواهیم با ادبیات فقه فرهنگی پاسخ دهیم، باید هویت فرهنگی مطلوب در هیأت را ملاک قرار دهیم. یعنی نباید آن هویت تهدید شود و آن را صرفا حکمت و هدف حکم بدانیم.
با این ضابطه، میتوان بیان حضرت آیتالله خامنهای که «مداحی، موسیقی پاپ نیست» را بهتر فهمید. به نظرم ایشان در این عبارت فقط قصد ایراد توصیه نداشته و به ضابطهای فقهی نظر داشته است. با همین پاسخ مختصر تحریم بسیاری از ابداعات مداحان که صرفا با توجیه احساسی انجام میشود مشخص میشود.
گاه در این ابداعات، مؤلفههای فراغتگزینی غربی همچون لذت، تخیل، آزادی و فانتزی بودن را تداعی میکند و از آن حد مطلوب شرع خارج مینماید. به ویژه آنجا که در یکی از هیأت در پاسخ به منتقدان خود میگفتند:(دیوانگی ما به کسی ربط ندارد!) این هویت فرهنگی تناسبی با مطلوب شرع ندارد.
متن یادداشت: https://b2n.ir/h33231
@ijtihadnetwork