در سیاست اول تدبیر دوم جنگ ، ولی ما در ممالک کوردستان به دلی | @ilam_nishteman_kurdistan
در سیاست اول تدبیر دوم جنگ ،
ولی ما در ممالک کوردستان به دلیل ضعف و ناتوانی و جهل ملت خود به دلیل نداشتن آگاهی سیاسی ،هردو را باختیم ،چون تدابیر اشغالگران جهل و مکر وحیله و دام و توطئه بوده که در جهل و فریب ملت ما بخوبی بر ما سیطره یافتند.
در سیاست همیشه تدبیر حکمرانی میکند وقتی که تدبیر جایی پیش نبرد آنوقت آخرین علاج جنگ است. احزاب کوردستان و ملت کورد هر دو شیوع را باختند چون یک دل و یکصدا نیستند و خیلی زود تن به مکر و حیله دشمن می دهند و سینه خودرا به تیغ دشمنان حیله گر می سپارند ، چند دستگی میان ملت کورد باعث این اوضاع پریشان کوردستان بوده که همیشه در خطر نسل کشی انسانی و فرهنگی قرار گرفته است . تا عزم ملت به یک دلی بر یک مسیر برای احیای دولت کوردستان جزم نشود و احزاب کوردستان در هرچهارپارچه کوردستان یک نشوند و ئتلاف نکنند و تشکیل یک ارتش واحد ندهند و دست از کینه توزی علیه هم و جنگ از سهم خواهی و تیکه پاره کردن کوردستان برندارند و آگاهی سیاسی ملت خود را بالا نبرند،کورد هم در میدان سیاست از تدبیر بازنده بوده و هم در میدان جنگ . فقط اتحاد وهمدلی و یک دلی برای ایجاد یک ائتلاف کوردستانی در کنار ملت خود ،تدبیر وجنگ شکست ناپذیرند و دنیا مجبور به رسمیت شناختن کوردستان میشوند همانگونه که تروریستهای طالبان از شیوع تدبیرهای مناسب و جنگ باعث عقب راندن اشغالگران سرزمین خود شدند و بر افغانستان چیره و سیطره یافتند.
ملت کورد با پایان دادن به حزب گرایی و فشار آوردن به تمام احزاب کوردستان برای ایجاد یک ئتلاف همگانی و اتحاد میتوان بهتر به نتیجه رسید و از پیش رشته های تدبیر در پیکار با اشغالگران را باید شکست خورده دانست و در این شکی نیست که دیگر علاجی ندارند باید کنار زد و جنگ آخرین علاج است که با جنگیدن و مبارزاتی سازماندهی شده میتوان هم از قدرت اشغالگران کم کرد و هم منافع اقتصادی آنهارا در کوردستان نابود کرد و راههای ازتباطی آنهارا مسدود کرد و هم آنهارا ضعیف و عقب رانده که چاره ای جز عقب نشینی برای آنها باقی نماند و تمام راههای تدبیرو گفتگوهای بی اساس آنها که معمولا مکر و حیله و توطئه بوده خنثی شوند ،آن زمان دشمنان کوردستان به این آسانی شکست میخورند و چاره ای ندارند جز بیرون کشاندن نیروهای استعمارگر خود از سرزمین های کوردستان و در نتیجه آزادی کوردستان از چنگال استعمار وبند اسارت بوده که کوردها وقتی که به حق و حقوق و حق تعیین سرنوشت ملت خود دست یابند میتوانند بایک رفراندوم آزاد آینده دولت کوردستان را تعیین کنند .چه دموکراتیک و فدرالیسم باشد چه سکولار و چه سیستم های دیگری..
جز این باشد کورد هرگز به پیروزی و آبادانی و توسعه و پیشرفتی دست نخواهد یافت که عوضش همیشه قربانی تدابیر مکرانه و حیله ها وتوطئه ها و دام های آنها میشوند که در بند اسارت بسوی نابودی و پاکسازی قومی و نسل کشی به عبرت تاریخ تبدیل میشوند . چون امروز در ترکیه جعلی و پرشیا تغم کینه ی کورد و کوردستان کاشته اند. این دو قوم ستمگر جز جنگ و خونریزی تدبیری نمیشناسند و از تدبیر فقط به نفع خود استفاده میبرند که تدبیرآنها فقط دام و مکر وحیله و توطئه بوده که کوردها را یک جا به دام بیندازند و رهبران و بزرگان شناخته شده و فرمانده ها را دستگیر کرده و بعد به چوبه دار بکشند و مردمان را تحت اسارت خود با تحدید و زور اسلحه حفط کنند که باید به سختی از آنها دوری کرد و با زبان شمشیر باید با شمشیرکشیدن به پیکار دشمن رفت ،نه تدبیر! چرا که آنها در عهدشکنی و حیله و مکر و نامردی و کورد ستیزی ریشه در تاریخ دارند.
