حاجی احرام دگر بست دو سال گذشت از روزی که یکی از حجاج، چون نم | جمعیت امام علی
حاجی احرام دگر بست
دو سال گذشت از روزی که یکی از حجاج، چون نمی‌توانست به علت بیماری به سفر برود، فیش حج خود را به جمعیت امام علی هدیه داد تا مبلغ آن در قالب طرح «صفای سعی» صرف تامین سرپناهی برای یکی از مادران سرپرست خانواده شود.
آنانکه که لباس پاکیزه احرام به تن کرده‌اند، با خبرند از اشتیاقی که آدم‌ها برای رسیدن به آن لحظه ناب دارند، همین اشتیاق است که ارزش این اقدام که کسی فیش حج خود را برای پناه دادن به زنی بی‌پناه هزینه کند، دو چندان می‌کند.
حاجی آن روز احرام دگر بست و در عالم انسانیت مُحرِم شد تا دو سال بعد از آن در روز عرفه زمین خاکی را ترک کند.
وقتی دخترش با بغضی که هم رد غم دارد و هم نشان از شوق، از رفتن پدر در روز عرفه می‌گوید و تصمیمی که دو سال پیش برای سفر حج گرفت، می‌گوید که او همان سال حاجی شد و امسال در روز عرفه به وصال معبود رفت تا بدانیم پناه بی پناهی شدن نه منافاتی با دین و مناسک آن دارد و نه کمتر از مُحرِم شدن در سرزمین عرفه است.
طرح «صفای سعی» همه ساله در موسم حج، زنانی را که استوار و مقتدر با دستانی خالی سرپرست خانواده خود هستند را تحت پوشش قرار می‌دهد، هاجرانی که در صحرای این اجتماع برای نجات فرزندان خود لحظه‌ای قرار ندارند. از سوی دیگر از حجاجی که راهی سرزمین وحی هستند دعوت می‌کند تا بخشی از هزینه‌های سفر خود را صرف حمایت از این زنان کنند تا سقفی امن برای مادری رنج دیده فراهم کنند و این وعده الهی است که «هر کس ذره‌ای نیکی کند، پاداش آنرا خواهد یافت» و چه پاداشی بالاتر از آمرزیدگی پیش از سفر آخرت برای حاجی که خوب دانسته بود «کعبه یک سنگ و نشان است که ره گم نشود» همو که احرام دگر بست و یار را در قلب مومن یافت، که خانه خداست.
