داشتم فکر میکردم با چه ادبیاتی باید نوشت و بحث کرد که سازمان ی | پویش تفکر مستقل
داشتم فکر میکردم با چه ادبیاتی باید نوشت و بحث کرد که سازمان یکبار برای همیشه این بساط بستن سهم رو برداره! اگه نقد شوندگی یکی از مزیت های سهامداریه به من بگید چه کسی این بدعت زیانبار بستن سهم رو بار اول گذاشت. مگه وظیفه سازمان نظارت بر عملکرد شرکت ها از دادن به موقع صورت مالی تا اعلان مجامع و... نیست؟ چرا سازمان بورس یک مملکت، بجای فشار بر این شرکت ها، از ابزار بستن سهم که در واقع بهترین اتفاق برای مدیران اینجور شرکتهاست استفاده میکنه؟! سهامدار خرد از قدیم تا امروز همواره تاوان سنگینی بابت این اتفاق پرداخته و ترس تعلیق یقه اش رو رها نمیکنه. هنوز یادآوری بستن یکباره کل گروه پالایش به مدت ۱ سال برای سهامدارانش بعد از سالها باعث وحشت میشه!
در روزگاری که تکنولوژی آنقدر سریع، ابزارهای مالی رو یکی پس از دیگری رونمایی میکنه، اینجا ما هنوز بر روی درشکه سیاست چماق و هویج نشستیم و سهامدار نباید بدونه در چه تاریخی قراره شرکت مورد نظرش تعلیق بشه. این فساد نیست که ناگهان اعلام بستن سهم رو میکنید و بسیاری با رانت، از قبل خبر دارن و این وسط سر سهامدار خرد بریده میشه؟ چرا بجای فشار قانونی الزام آور به شرکت ها، سهامدارانش رو کتک میزنید؟ اگه قانون مشکل داره چرا پیگیر عوض کردنش نیستید؟ اگه زورتون به شرکت نمیرسه، چرا سهامدار رو بیچاره کردید؟ مگه کم دیدیم امثال گروه پالایش، پیام و آزمایش، قند نقش جهان، خپارس، بانک دی، کنتورسازی و... که خاطراتی تلخ از بازار برای مردم به یادگار گذاشتن.
یکبار برای همیشه این پروسه اختراع چرخ رو کنار بزارید، راه رفته دیگران رو تست نکنید، دست از سر سهامدار بردارید و به وظایف اصلی خودتون برسید تا شرکت بورسی هم یاد بگیره باید پاسخگوی بازار و سهامدارانش باشه. کارهای شما، مردم رو از این بازار گریزون میکنه و کمکی به دلالی و رانت شده و اصلا عجیب نیست که پول بسختی سمت بورس بیاد.
