@indianstudies ایران‌هراسی در افغانستان و افغان‌هراسی در ایر | مطالعات شبه قاره هند
@indianstudies
ایران‌هراسی در افغانستان و افغان‌هراسی در ایران
تلاش برای بر هم زدن روابط دو ملت ایران و افغانستان که طی چند روز گذشته رگه هایی از آن در جریان شهادت دو طلبه در مشهد دیده شد امروز مشخص تر شروع به فعالیت کرده و با بهانه تراشی‌های جدید ادامه پیدا کرد.
تعداد وسیعی ویدئو در یک بازه زمانی کوتاه منتشر شد که عنوان آنها آزار و اذیت مهاجرین افغانستانی در ایران بود اما نگاهی دقیق‌تر به محتوای آنها نشان می‌داد که اکثریت آنها با قصد و غرض به این موضوع مرتبط شدند و مکان و زمان آنها چیز دیگری است.
سخنگوی وزارت خارجه ایران در این باره گفت: ایران بیش از ۴ دهه گذشته میزبان کریمانه ای بوده برای همسایگان و عزیزانش در افغانستان. بهترین شاهد برای این رفتار کریمانه و میزبانی محترمانه موج بلاانقطاعی از آوارگان افغانستانی است. همه ما در کنار خودمان اتباع افغانستانی را می‌بینیم که با ما زندگی می‌کنند و از تمامی یارانه‌ها و امکانات مردم ایران به صورت یکسان استفاده می‌کنند.
متاسفانه برخی تلاش می‌کنند اینها نادیده گرفته شود و موج ایران هراسی را در افغانستان ایجاد کنند و از ظرفیت فضای مجازی استفاده کنند تا واقعیات را تبدیل به مجاز کنند یا برخی در داخل ایران موج افغانستان هراسی ایجاد کنند.
هیأت حاکمه سرپرستی فعلی افغانستان باید به مسؤولیت خود عمل کند موج آوارگان به ایران نمی‌تواند ادامه یابد و مسؤولیت بر دوش یک همسایه قرار بگیرد و هر چه ایران تلاش کند ظرفیت‌های ما محدود است.
با این وجود مقام های طالبان از احضار مقامات سفارت ایران و گوشزد به آن ها برای اصلاح رفتار نسبت به افغان های ایران خبر دادند. احتمالا میکوشند با چنین رفتاری مشروعیت به دست آورند.
سهند ایرانمهر در یادداشتی با عنوان"ما و صدای پر طنین طبل نفرت‌پراکنی" در همین خصوص نوشت:
چند روزی است فضای مجازی و پیام رسان‌ها شاهد انواع مطلب و ویدیو در مورد مهاجرین افغان و خطرات آنهاست. سردبیر یک روزنامه با آماری که اصلا معلوم نیست منبع آن کجاست از تغییر بافت جمعیتی برخی استانها نظیر کرمان و اصفهان می‌نویسد و ادعا میکند که تنها در بيمارستان‌های تهران و شهرستان‌های اطراف تهران، بين ۵۰ تا ۷۵ درصد زايمان‌‌ها توسط زنان افغان است و با یادآوری ماجرای «اشرف افغان»(!)با لحنی تحقیر آمیز در مورد تجمعی که برخی مهاجرین در ایام عید و بی هیچ تعرض و آسیبی داشته‌اند، می‌نویسد:" ساحل درياچه خليج فارس تهران و ميدان آزادی و ميدان انقلاب هم که به نمايشگاه انواع چهره‌هاي افغاني تبديل شده‌اند".
ویدیوهایی از فردی به نام حمیدخراسانی هم دست به دست می‌شود که در آن تهدید به فتح ایران و مقابله به مثل و نظایر آن میکند. حالا این حمید خراسانی که در فضای مجازی او را از سران طالبان می نامند کیست؟خرده اوباش و شرخری جزء که به شدت دنبال حاشیه و توجه رسانه ای است و در زمان وزارت کشوری امرالله صالح نیز چند بار نامش بر سر زبان‌ها افتاد و با با بی‌اعتنایی وی همراه شد اما این روزها ویدیوی او نه تنها از سوی طیف‌های مختلف داخلی از انقلابی و غیر انقلابی که حتی در رسانه‌های فارسی زبان خارج کشور نیز بازتاب گسترده می‌یابد و کمی بعد شایعه قتل دختربچه یزدی توسط یک مهاجر افغان در فضای مجازی( علیرغم تکذیب آن)گسترش می‌یابد.
نکته جالب توجه اینکه این وضعیت در افغانستان هم وجود دارد. تمرکز عمده رسانه های افغانستان بر بدرفتاری ایرانیان و یک کاسه کردن همه رفتارها در خشونت و بدرفتاری است و کار به تجمع و آتش زدن سردر کنسولگری ایران در هرات می‌انجامد.
در اینجا چند مساله وجود دارد که باید آنها را ازهم تفکیک کرد نکته اول اینکه تردیدی نیست طالبان خاستگاهی تکفیری، افراطی و تروریستی دارد و تطهیر آنان هیچ وجهی ندارد اما این مساله با مهاجر مستاصل و بی پناه که قربانی طالبان است، هیچ ارتباطی ندارد.نکته دوم اینکه عبور بی‌حساب و کتاب مهاجرین نه تنها تبعات امنیتی و اقتصادی که تبعات سیاسی آشکاری می‌تواند داشته باشد اما این مشکلات راه‌حل‌هایی هم دارد که حتی به حداقل‌های آن هم عمل نشده است.
چرا در مرزهای آشفته ما با افغانستان اردوگاه های مهاجرین ایجاد نشده است، حالا که خواه ناخواه شاهد هجوم مهاجرین هستیم، چرا به سبک کشورهای مهاجرپذیر دفاتر کفالتی برای ثبت مشخصات مهاجرین و بسامان کردن آنان وجود ندارد. حتی اگر بپذیریم که به دلیل وضعیت نابسامان افغانستان و مشکلات عدیده ما امکان ممانعت از مهاجرت افغان‌ها نیست چرا برای امر واقعِ حضور میلیونی مهاجرین که بخشی از آنها با سرمایه و تخصص و حداقل نیروی‌کار وارد کشور شده‌اند فکری نمی‌شود تا دست‌کم کنترلی بر عِده و عُده آنان شود.
در همه جای جهان درصدناچیزی از مهاجرین سوء رفتار دارند و رفتار جامعه میزبان نیز در مواردی دوستانه نیست اما این همه داستان و انگیزه نفرت و دمیدن بر آتش ترس و خشم علیه یکدیگر نیست.
