روش PGD و PGS چیست؟ روش PGD (Preimplantation Genetic Diagnosi | اهدای تخمک و جنین
روش PGD و PGS چیست؟
روش PGD (Preimplantation Genetic Diagnosis) پی جی دی یا تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی جنین، یک روش نوین ژنتیکی است که در مراکز ناباروری پیشرفته برای شناسایی نقایص ژنتیکی و اختلالات کروموزومی در جنین و حتی تعیین جنسیت جنین قبل از بارداری، ایجاد شده است. تست PGD و PGS از طریق روش IVF، قبل از لانه گزینی جنین انجام می شود. در این فن آوری بر روی سلول های جنین، بررسی های ژنتیکی به منظور انتخاب بهترین جنین جهت لانه گزینی و ادامه بارداری انجام می شود. زمانی که یکی از والدین یا هردوی آن ها دارای اختلال ژنتیکی شناخته شده هستند، از روش PGD به منظور شناسایی جنین های دارای اختلال ژنتیکی استفاده می شود و به این وسیله از انتقال ژن های معیوب به نوزاد جلوگیری می شود. در مقابل از روش PGS (Preimplantation Genetic Screening) یا غربالگری ژنتیکی پیش از لانه گزینی جنین، برای بررسی موارد آنوپلوئیدی در جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی استفاده می شود. انجام آزمایش های ژنتیکی پیش از لانه گزینی می تواند به کاهش معضل ختم بارداری های نامطلوب (در جنین هایی با مشکلات ژنتیکی و کروموزومی) که توسط روش های آمنیوسنتز و یا نمونه گیری از پرزهای کوریونی (CVS) تشخیص داده می شوند، کمک کند.
چه زوج هایی کاندید انجام تست PGD (پی جی دی) می باشند؟
• زوج هایی با سابقه بیماری های وابسته به X در خانواده؛ • ناقلین بیماری های اتوزوم مغلوب و غالب؛ • زوج هایی با ترانسلوکاسیون کروموزوم که می تواند باعث
