علت سوزش کف پا رایج‌ترین علت سوزش کف پا، آسیب رسیدن به عصب اس | مجتمع معلومات طبي
علت سوزش کف پا
رایج‌ترین علت سوزش کف پا، آسیب رسیدن به عصب است که معمولا با بیماری دیابت در ارتباط است. البته ممکن است دلایل دیگری هم داشته باشد. درد ناشی از سوزش کف پا ممکن است متناوب یا ممتد، ملایم یا شدید است. ممکن است احساس داغی و حرارت در پا، سوزنسوزن شدن، خواب رفتن، بی‌حسی یا تیر کشیدن داشته باشید. این دردها معمولا شب‌ها بدتر و شدیدتر می‌شود. درمان سوزش کف پا، به علت ایجاد آن بستگی دارد. برای اینکه در مورد سوزش کف پا و دلایل ایجاد آن بیشتر بدانید، این مطلب را دنبال کنید.
علت سوزش کف پا احساس سوزش در کف پا ممکن است به خاطر بیماری‌های مختلفی باشد. ابتدا باید دلیل اصلی این مشکل را پیدا کنید تا به درمان درست دست پیدا کنید. بعضی از دلایل ایجاد سوزش کف پا مثلا قارچ پوستی در «بیماری پای ورزشکاران» یا کفش‌های تنگ به‌راحتی رفع می‌شود. در بعضی موارد، علت ایجاد این عارضه، ناشناس باقی می‌ماند.
۱. نوروپاتی دیابتی ابتلا به قند خون بالا و کنترل نکردن آن بعد از چند سال، در نهایت به‌مرور زمان منجر به آسیب رگ‌های خونی و اعصاب می‌شود. قند خون بالا، ارسال سیگنال‌های عصبی از اعصاب را کاهش می‌دهد. این عارضه بر گیرنده‌های حسی نقاط مختلف بدن تأثیر می‌گذارد که یکی از این اندام‌ها، پا است. قند خون بالا، همچنین سبب ضعیف شدن دیواره‌ٔ رگ‌های خونی می‌شود. این رگ‌ها اکسیژن و مواد غذایی را به اعصاب می‌رسانند.
آسیب رسیدن به اعصاب، ممکن است در سراسر بدن اتفاق بیفتد. حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از مبتلایان به دیابت، انواع آسیب‌های عصبی یا نوروپاتی را تجربه می‌کنند. در شرایط زیر، احتمال ابتلا به نوروپاتی بیشتر می‌شود:
چاقی؛ بالا بودن فشار خون؛ کشیدن سیگار. عارضه‌ای که در آن اعصاب پا آسیب می‌بیند، با نام نوروپاتی محیطی شناخته می‌شود. نوروپاتی محیطی، رایج‌ترین نوع از نوروپاتی دیابتی است. این نوع از نوروپاتی، ممکن است سوزش کف پا را ایجاد کند. نوروپاتی محیطی ممکن است در بازو و دست‌ها هم تأثیرگذار باشد، ولی این موارد کمتر اتفاق می‌افتد.
دیگر علائم نوروپاتی محیطی عبارت‌اند از:
بی‌حسی یا مورمور شدن دست یا پا؛ احساسی شبیه به زمانی که جوراب تنگ پوشیده باشید؛ دردهای شدید همراه با سوزنسوزن شدن؛ احساس ضعف یا سنگینی در پا یا بازو؛ عرق کردن بیش از حد. اگر هر کدام از علائم نوروپاتی را مشاهده کردید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. کنترل سطح قند خون می‌تواند از آسیب‌های اعصاب پیشگیری کند یا روند آن را به تأخیر بیندازد.
تحقیقات نشان داده است که نوروپاتی محیطی ناشناخته ممکن است علامتی از دیابت درمان‌نشده یا قرارگیری در مرز ابتلا به دیابت باشد.
۲. نوروپاتی حسی فیبر کوچک (SFSN) نورپاتی SFSN نوعی نوروپاتی دردناک است که منجر به سوزش و درد کف پا می‌شود. دیگر علائم این نوروپاتی عبارت‌اند از بی‌حسی پا و تیر کشیدن ناگهانی.
این عارضه بر اثر از دست دادن غلاف میلین ایجاد می‌شود. غلاف میلین، فیبرهای عصبی را می‌پوشاند و از آنها محافظت می‌کند. با وجود اینکه علت اصلی این نوروپاتی در بیشتر موارد ناشناخته باقی می‌ماند، دیابت ممکن است یکی از دلایل آن باشد.
۳. مصرف زیاد الکل مصرف زیاد الکل می‌تواند به انواع آسیب‌های اعصاب منجر شود که آن را نوروپاتی الکلی می‌نامند. علاوه بر سوزش کف پا، نوروپاتی الکلی علائم دیگری هم دارد، از جمله:
ضعف عضلات، اسپاسم عضلانی و از دست دادن عملکرد عضله؛ اختلال در عملکرد دستگاه دفع ادرار؛ سرگیجه؛ اختلال در گفتار. ترک مصرف الکل می‌تواند به پیشگیری از وخیم‌تر شدن علائم کمک کند. با وجود این، برخی از آسیب‌هایی که به اعصاب وارد می‌شود، برگشت‌ناپذیر است.
۴. بیماری شارکو-ماری-توث (CMT) بیماری شارکو-ماری-توث یک اختلال مادرزادی عصبی است. این بیماری، بر اعصابی تأثیر می‌گذارد که عضلات را کنترل می‌کنند. شارکو ماری توث بیماری پیش‌رونده‌ای است؛ یعنی علائم آن به‌مرور زمان وخیم‌تر می‌شود. یکی از ابتدایی‌ترین علائم این بیماری، احساس سوزش یا سوزنسوزن شدن در پا و دست است. از دیگر علائم آن می‌توان به ناتوانی در کنترل حرکات دست و پا و آتروفی یا ضعف عضلانی اشاره کرد.
این بیماری را از روی نام اولین پزشکی که آن را در سال ۱۸۸۶ تشخیص داد، نام‌گذاری کرده‌اند. نام‌های دیگر این عارضه عبارت‌اند از آتروفی عضلانی پرونئال و نوروپاتی حسی.
۵. سندرم درد منطقه‌ای پیچیده (CRPS) یا Complex regional pain syndrome سندرم درد منطقه‌ای پیچیده در دست یا پا معمولا بعد از آسیب‌دیدگی یا جراحی ایجاد می‌شود. این بیماری بر اثر آسیب عصبی شکل می‌گیرد که بر سیگنال‌رسانی از مغز به نخاع، اختلال ایجاد می‌کند. علائم این بیماری عبارت‌اند از:
درد همراه با سوزش؛ ورم؛ تغییر در بافت یا رنگ پوست. این بیماری ممکن است سیستم ایمنی بدن را نیز تحت تأثیر قرار دهد. ممکن است عوامل ژنتیکی در ایجاد آن نقش داشته باشند.
