راه اصلاح و تغییر، مشارکت جمعی آگاهانه است عصمت همتی، عضوهیئ | ایکنا اصفهان
راه اصلاح و تغییر، مشارکت جمعی آگاهانه است
عصمت همتی، عضوهیئت علمی دانشگاه فرهنگیان اصفهان:
کسی که می‌گوید رأی بی رأی و رأی بدهیم که چه بشود، یا باور دارد که همه چیز خوب است و اصلاً نیاز به رأی نیست که هیچ کس چنین باوری ندارد، یا بر این باور است که ما نیاز به تغییر داریم، ولی از غیر شیوه دموکراسی و مشارکت عمومی و این معنایش آن چیزی است که ۱۰ سال پیش در سوریه اتفاق افتاد.
حق رأی حاصل تلاش بیش از صد ساله روشنفکران، دلسوزان، دین‌داران، نواندیشان و مصلحان اجتماعی ایران است و برای این حق بسیار زحمت کشیده شده و خون ریخته شده است.
ممکن است در بررسی صلاحیت‌ها یا قانون نظارت استصوابی اشکال وجود داشته باشد و همه این مسائل در مراکز حقوقی قابل طرح و پیگیری است و می‌توان در یک روال قانونی نسبت به ایجاد تغییرات اساسی در آنها اقدام کرد، ولی وقتی با چیزی مخالف هستیم و مشارکت نمی‌کنیم، نقطه مقابل ما تقویت می‌شود، یعنی کمک می‌کنیم که آنچه با آن مخالف هستیم اتفاق بیفتد و هیچ عاقلی این را نمی‌پسندد.
یک وقت است که می‌توان مطلوب خود را مستقیم به دست آورد و یک وقت هم این مطلوب قابل دسترسی مستقیم نیست که عقل می‌گوید هر گامی که می‌توانی، به سمت مطلوب بردار.
در بسیاری از موارد زندگی، اگر شرایط اجازه دسترسی به بهترین مورد را ندهد، به چیزی راضی می‌شویم که برخی ویژگی‌های مدنظر ما را داشته باشد. بنابراین، مردم باید به موضوع انتخابات همین‌طور نگاه کنند.
بدنه جامعه به دلیل عدم حضور افراد خاص نیست که از انتخابات شکایت دارد، بلکه شکایتش از بابت این است که شرایط را بد می‌بیند. مردم گرفتار معیشت خود هستند و کاری به این ندارند که فلان شخص تأیید صلاحیت شد یا نه؛ نمی‌خواهم بگویم این درست است یا غلط، بلکه منظور این است که مشکل بدنه جامعه با رأی دادن یا ندادن، وضعیت نامطلوب اجتماعی به لحاظ ظلم‌ها، تبعیض‌ها، فقدان عدالت، فاصله طبقاتی وحشتناک و گرفتاری‌های روزمره‌ای است که از عهده آنها برنمی‌آیند. مردم دنبال این هستند که اگر کسی راست می‌گوید و ویژگی‌های یک انسان مدیر را دارد و می‌تواند از توان متخصصان برای رفع مشکلات استفاده کند، در راستای بهبود وضعیتشان گام بردارد.
