تدریس هر استان و شهر به زبان مادری؟ خیال توهم و یا توطئه #م | 👑 ایرانِ جاویدان 👑
تدریس هر استان و شهر به زبان مادری؟
خیال توهم و یا توطئه #مهم
آیا ممکن است هر شهری بزبان محلی تدریس کند و ایران هیچ زبان مشترکی نداشته باشد ؟
ده ها زبان و گویش در ایران وجود دارد و اگر به یک یا دو زبان این امکان را بدهند بقیه نیز خواستار آن میشوند و این غیر ممکن است.
برای مثال ! غیر ترک زبان هایی که در آذربایجان هستند چگونه درس بخوانند؟ این خود باعث مهاجرت خیل عظیمی از هموطنان از شهر هایی که همزبانشان نیستند میشود ، و امکان تحصیل در این شهر ها را ندارند که بسیار روشن است که این عامل باعث ایجاد دوری فرهنگی و و کاهش حس برادری بین هموطنان میشود .
حال جدا از اینکه زبان فارسی از نظر ادبیات غنی ترین زبان دنیا ویکی از سه زبان کلاسیک جهان است، از جنبه تاریخی هم تمام دانشمندان شعرا و بزرگان ایران از هر منطقه ای در طول تاریخ علاوه بر آثاری که به زبان مادری خود نوشته اند اکثر نبشته های خود را به زبان ملی یعنی پارسی نگاشته اند و به این زبان هم مانند زبان مادری مهر میورزیدند. اگر اکنون غیر فارسی زبان ها در ایران به فارسی مسلط نبودن باز بحث دیگری بود اما ما همگی یک زبان مشترک داریم و ام را به خوبی میدانیم! حالا فارسی است اگر ترکی یا کردی یا بلوچی و ... بود فرقی نمیکرد مهم این است ک یک زبان مشترک داریم ک همه هموطنان می توانند با آن با هم ارتباط برقرار کنند این یک موهبت بزرگ برای ایران است.
از نظر تاریخی برای یافتن این توطئه ما نامه رهبر بلژویک های شوروی کومونیستی رو ب پیشه وری را باید بخوانیم .انجا نوشته شده است که برای جدایی کردستان و آذربایجان ابتدا نیاز است ک تدریس به زبان ملی رو حذف کنید. چرا که نداشتن زبان مشترک اولین گام است که ارتباط نزدیک اقوام قطع شود.
تدریس تمام مدارس اقوام به زبان غیر فارسی یعنی نابودی فراموشی تدریجی زبان فارسی در بین اقوام !
راه کار تدریس زبان مادری یعنی یک یا دو کتاب به نام زبان محلی باید هر مقطع تدریس شود. تدریس دو کتاب در هر مقطع با نامهای زبان و ادبیات ترکی یا کردی و ....باید انجام بشود و همچنین مطبوعات هم به زبان ملی و هم به زبان محلی باید گسترش پیدا کند، تا زبان محلی و مادری اقوام که سرمایه ی با ارزش قومیت های ایرانی است حفظ بشود، اما تدریس کتب درسی (به) زبان مادری غیر ممکن است
توجه کنید هموطنان زبان هویت نمی آورد برزیلی ها به پرتغالی و اکثر کشور های آمریکای جنوبی به اسپانیایی حرف میزنند و بسیاری از کشورهای آفریقایی به فرانسوی تما ایا همه این کشورهای هویت و ملیت خود منوط به زبان کرده اند؟ آیا فقط تفاوت زبان ارزش آن را دارد که از هموطنان خود برای همیشه جدا شویم و سرزمین اجدادی خود را تکه پاره کنیم؟ هیچ کشوری شما نیست گه زبانی مشترک نداشته باشد! اینکه بدون زبان ملی و مشترک باشیم بطور واضحی دسیسه ای از جانب دشمنان و تجزیه طلبان است! وقتی هموطنان ار هر قومی زبان مشترک نداشته باشند وقتی باهم ملاقات میکنند نمیتوانند ارتباط برقرار کنند و این شروع جدایی است.
به هر روی زبان نباید برای یک ملت پر اهمیت تر از ملیت و فرهنگ شان باشد و اتحاد چند هزار ساله انها را از بین ببرد. مراقب کسانی باشید که به جای ملت ایران ، ملیت های ایران را دیکته میکنند. امیدوارم هوشیار باشیم و این اتحاد کهن را به بهانه زبان از بین نبریم
