2022-07-26 09:46:18
امردادگان است. جشنی از جشنهای دیرپای ایران کهن، جشنی که میتواند آموزههای آن هنوز و همیشه برای ایران جوان نیز کارآمد باشد، یادروزی که همپایهی دیگر رویدادهای خجسته روزگار شهریاران ایرانساز و مردمان فرهنگمدار روزگاران دیرین هنوز میتواند برای روزگار کنونی و آیندگان سرزمین (و در سخن بهتر و شایستهتر، جهان) خجسته، آموزنده و گسترندهی آبادی باشد. روزی که با نامیرایی، جاودانگی، سرسبزی و تندرستی در پیوند است و پاکسازی زمین، شادباشی و پایکوبی مردمان در زیستبوم را فرایاد میآورد.
بسیاری بر این باورند که یادکرد از جشنهای کهن، ماندن در بالندگیهای هیچ و پوچ باستانگرایی و دورافتادن از چرخهی پر شتاب کار و کوششهای امروز جهان است، یا میپندارند اکنون که در همه جا اندوه، بیماری، مرگ، گرانی، نابسامانی، بیکاری و دهها نگرانی دیگر پابند زندگی مردم شده است چه جای جشن و یادآوری از آیینهای مرده و کهن گذشتگان است. و یا به روشنی میگویند که این رویکردها روایی دینهای کهن و… است. ولی من بر این باور هستم که گرامیداشت این آیینها و بهره بردن از آموزههای سودمند آن، راهنمای مردم است برای یادآوری شادیخواهی، آبادیگستری، آزاداندیشی و کوششی است برای نگاه داشت زیستبوم و زاستار (طبیعت)، برای زیستی شایسته.
باوری که اگرچه دوستانی مرا در گرامیداشت این جشنها یاری کردهاند و همراهی می کنند ولی بودهاند و هستند کسانی که بر این باور خرده گرفته و میگیرند و میپندارند که گزافهکاری و بیهودهجویی است.
اکنون که هریک از ما در خانههای کوچک و در کوران بیماری و اندوههای همگانی و در میانهای از خشم روزگار گرفتاریم باز هم این نامهای پر و پیمان فرهنگ مانند: تیرگان، امردادگان، شهریورگان، مهرگان و… میتوانند ما را با جهان پیرامونمان آشتی دهند. به یادمان آورد که آرمان آدمی داشتن زندگی شاد و جهانی آباد و آزاد است و باید برای بهدست آوردن آن کوشید.
امردادگان و دیگر جشنهای باستانی شاید رها کنندهی ما از اندوههای روزگار نباشد ولی بایستگی دانستن فرزندانمان است بنیادهای فرهنگشان را.
پشتوانههای خجسته فرهنگ سرزمین را پاس بداریم. باشد که آبادی به جهان بازگردد؛ مردمان تندرست باشند و شاد بشوند؛ بردگی و خواری از جهان دور شود و آزادی پدیدار گردد که بی آزادی همه چیز بیهوده است.
نویسنده و فرستنده: #مسعود_فرزانگان
سوم امرداد ۱۴۰۰
#پیام_پارسی #جشن_امردادگان #امردادگان
@AdabSar
71 views06:46