2020-02-29 18:59:56
https://www.instagram.com/tv/B9JZr72Axdd/?utm_source=ig_web_copy_link
/
مرحوم علی اکبر رضایی
مادرش اهل شمیرانات و پدرش تهرانی بود و علی دراصفهان به دنیا آمد ه بود و چهار ماه بعد ازتولد همگی به تهران برگشته بودند.
می گفت جدًش مسئول اصطبل احمد شاه قاجار بوده، پدر بزرگش کالسکه ی وثوق الدوله را می رانده است و پدرش کالسکه ی محمد رضا را در مراسم های بزرگ و مهم هدایت می کرده و از مسیر هایی همچون مجلس ملی، میدان آزادی تا کاخ گلستان و ...عبور داده .
صدای چرخ ارابه های دوران کودکی تا آخرین روزهای عمر در یاد و خاطرش طنین انداز بود و همه ی داستان های حرفه ای اش را مثل فیلمنامه های سینمای کلاسیک و اسکار جهان با همه ی الحان دیالوگی اش حفظ بود و مو به مو و بدون مکث بیان می کرد.
گفتگوی مفصلی در شماره سی و سوم مجله دنیای اسب با ایشان انجام داده بودم که مرور دوباره اش را به علاقمندان به اسب و سوارکاری پیشنهاد می کنم.
پروفایل و صفحه ی بسیاری از دوستان مزین به عکس های این قهرمان از دست رفته ی سالهای دور ایران شده تا نامش در کنار دیگر مرحومان این حوزه در آلبوم سیاه سال نود و هشت رفته باشد.
اینجا و این لحظه اما مجالی برای سوگواری نیست چرا که خودش نیز چنین نمی خواست و "پهلوان زنده" را بیش تر خوش می داشت.
البته که در سالهای اخیر در مقام پیشکسوت از ایشان تجلیل و قدردانی بعمل آمد که دو گزینه ی موخر آن یکی فستیوال اسب تهران ( فیلمی که مشاهده می کنید) و دیگری جام کارآفرین یادواره مرحوم علاقبندیان بود اما این اتفاق برای بسیاری دیگر از عزیزانمان هنوز فراهم نگردیده است.
هنوز هیچ مرجعی طیب خاطری برای سالهای بازنشستگی سوارکاران و مربیان و فعالان فراهم نکرده است و مسائلی همچون فقدان بیمه و انجمن صنفی یا جاکی کلاب روی گرده ی زخمی جامعه سوارکاری ایران سنگینی می کند.
و همتی اگر هنوز هست فقط دست بخش خصوصی را می بوسد و به خیر دیگران حاجتی نیست...
/
روحش شاد
#مهدیار_پیرزاده
3.1K views15:59