به مناسبت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی گذری بر سهم ايران | انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
به مناسبت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
گذری بر سهم ايرانيان در گسترش تمدن بشری
#زهرا_نجاتی (جامعه شناس)
هنر نزد ايرانيان است وبس ندادند شیر ژیان را بکس همه یک دلانند یزدان شناس به نيکی ندادند از بد هراس ( فردوسی ) هر ولايتی را علمی خاص است، روميان را علم طب است ، یونانیان را علم حکمت... و هند را علم تنجیم وحساب، پارسیان را علوم آداب نفس و فرهنگ واین یعنی علم اخلاق....... اهل چین را صنايع و حِرَف عجیبه. علیرغم از میان رفتن بسیاری از ميراث فرهنگی ایران باستان ،شواهد تاريخی فراوانی وجود دارد که نشانگر فرهنگ و تمدن متعالی ایران بزرگ است. یعنی اگرچه اسکندر مقدونی آثارفاخر ایران را به آتش کشید ولی بسیاری از آثار از طریق ترجمه به زبان‌های دیگر و انتقال آن به یونان مصون ماند.. همیشه مردم پارس را احرار الفارس نوشتند یعنی آزادگان پارس.. میانه روی و درستی ایرانیان که اغلب بيگانگان را بخود متوجه ساخته بیشتر اثر محیط طبيعی و نیز بواسطه دقت و سعی آنان به پاکیزگی و پارسایی است، گزنفون به نقل‌از دینشاه ایرانی می گويد: ايرانيان در هر کاری میانه رو هستند، کورتیوس به نقل از دینشاه ایرانی می گوید: ايرانيان اگر پاره ی از تن‌شان از جامه بیرون ماند آن‌را بی شرمی می شمارند. هرودت میگوید ايرانيان بر نفس خویش تسلطی سخت دارند و همیشه می کوشند تا هرگونه بدی و زشتی را از خویشتن دور سازند.
ابن خلدون در کتاب خودش تحت عنوان اکثر حاملان علوم عجم ها که( ایرانیها ) بوده اند ، می نویسد، پیشگامان ابتکار و تدوین علوم و بسط آنها در اسلام غیر عرب بوده اند و نمونه های برای تایید مدعای خود یاد می کند، گروهی از دانشمندان ایرانی هستند که با مساعی شگفت انگیز خود علوم اسلامی را به وضع شایسته یی ابتکار نموده و اصول و قوانين آنها را ارائه داده اند. ابن خلدون می گوید: پارسيان از آغار حکومت خود دارای فرهنگ و تمدنی راسخ و اساسی بوده اند لذا می بینیم که حتی صناعت نحو و دستور زبان تازی، با دست پروده ی سیبویه شیرازی و ابوعلی پارسی و زجاج ايرانی و گروهی دیگر بوده اند که اکثر آنها غير تازی بوده اند اگرچه با زبان عربی مانوس بوده و به آن خو گرفته بودند. ايرانيان در پیشبرد و گسترش علوم عقلی نيز سهم بسزايی داشته اند. و پس از ابن خطیب و نصیرالدین طوسی مایه های علمی و آثار قابل اعتمادی از غير عجم و غير ایرانی نمی بینیم ( از مقدمه العبرص)
حتی امام علی ايرانيان را حکما و بزرگواران معرفی فرموده است.( سفينه البحار ج ۲ ص ۱۶۴)
منصور خلیفه عباسی در هرچیز از ايرانيان تقلید می کرده تا حدی که در لباس دربار ایرانی بوده است و معروف است اولین کسی که از میان خلفاء که خود به لباس ایرانی ملبس شد و مردم را به پوشیدن آن امر کرد منصور است، و از زمان همین خليفه بر پا داشتن جشن نوروز ایرانی نيز در دربار خلفاء آغاز شد.
در زمان عباسیان ترجمه کتب یونانی و ایرانی آغاز شد، عبدالله ابن مقفع ایرانی، منشی منصور خلیفه عباسی که کتاب‌های قاطیغور یاس، آنالوطیقا، باری ارمینا، کتاب ایسا غوجی، فرفوریوس را به عربی ترجمه نمود و کلیله و دمنه را از زبان پهلوی به تازی برگرداند و آیین نامه، مزدک نامه، نوشیروان نامه که عبارتند از دوکتاب ادب الکبیر و ادب الصغیر است بوسيله همین دانشمند ایرانی به عربی برگردانیده شده... ايرانيان از راه ترجمه و تألیف کتاب به زبان تازی در علوم گوناگون زبان عربی را بصورت یک زبان علمی در آوردند، ولی متأسفانه مورخان و محققان تازی و برخی خاورشناسان، هر دانشمندی که به زبان عربی آثاری تألیف کرد به حساب دانشمندان عربی آورده اند در حالیکه قسمت مهم و برجسته اینگونه تألیفات از آن ايرانيان تازی نويس بوده است. دانشمندان ایرانی به این علت مسائل علمی را به زبان عربی می نوشتند که این زبان ، زبان دينی بوده که خود ایرانیها در پرداختن این زبان برای ادای مفاهیم علمی سهم قابل ملاحظه یی داشته اند،، اغلب فلاسفه که عرب نامیده می شوند در واقع ایرانی هستند.. ریاضیات پيشرفته غرب هیچگاه نمی تواند تحقيقات برجسته محمد بن موسی خوارزمی را فراموش کند. کلمه لگاریتم یادآور خوارزمی و الجبر او در زبان فرنگی است.....و چون اهل خیوه بوده پس او را ايرانی شمرده اند...
