آثار و نتایج #فقر... #زهرا_نجاتی(جامعه شناس ) فقر واژه | انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
آثار و نتایج #فقر...
#زهرا_نجاتی(جامعه شناس )
فقر واژه ای بسیار تلخ برای جامعه انسانی است. فقر میوه تلخ عملکرد نامناسب جوامع بشری نسبت به همدیگر است. به این معنی رفتارهای نامناسب ،تصورات قالبی ،پیش داوریهاو نا سپاسی بشری زمینه فقر آن ها را موجب گردیده است. بشری که به تعبیر شاعران از یک گوهر و اصل هستند ،ولی به ازای دارایی و مال و منال در مقابل هم دسته بندی و قشر بندی می شوند. این میزان ثروت و مقام است که آدمیزاد را در طبقه و جایگاه های مختلفی می نشاند ،از آن ها اصلح و ابتر می سازد . فقر در تاریخ همیشه مورد مذمت قرار گرفته است ، به طوری که آیین های مذهبی ،مسئله فقر و اثرات منفی و آسیب های فرهنگی ناشی از آن را به شدت مورد توجه قرار داده و به زدودن آثار این پدیده در جوامع انسانی پرداخته اند.
حضرت محمد (ص)می فرماید که فقر نزدیک است که به کفر بیانجامد ، فقر سخت تر از قتل است ، خدایا به تو پناه می برم از گرسنگی که بد همدمی است. به زعم گاندی ، هفت ویژگی از جمله ثروت بدون زحمت ؛ لذت بدون وجدان ؛ دانش بدون شخصیت ؛ تجارت بدون اخلاق ؛علم بدون انسانیت ؛ عبادت بدون ایثار و سیاست بدون شرافت جوامع را به فقر می کشاند . فقر با خود آثار سوءیی در جامعه دارد. پریشان حالی ،بی اعتمادی ،اختلافات اجتماعی و کینه و عداوت همه از مواردی هستند که از فقر ، تنگدستی و شرایط نا مناسب اقتصادی بر می خیزد. مطالعات دینی نشان می دهد که در بهبود یا سقوط پایگاه فردی به تعبیری در فقر و رفاه ، رفتارهای بشری حائز اهمیت است. بی توجهی به اخلاق ، از بین رفتن سنت های دینی ، رواج فردگرایی و سر سپردگی حاکمان باعث افزایش فقر می گردد. در مجموع دین مبین اسلام در تبین فقر و غنی آن ها را به قناعت و حفظ اقتدار و اخلاق در مقابل رفتارهای متظاهرانه ثروتمندان دعوت می کند.
فقر آتشی است که خوبیها را می سوزاند وثروت پرده‌ایست که بدیها را می پوشاند. و چه بی انصافند آنانکه یکی را می پوشانند به احترام داشته هایش.و دیگری را می سوزانند به جرم نداشته هایش..
مارکس کمونیسم را به عنوان راه حل مطرح کرد. تجربه ی قرن بیستم به قطع وتاکید به ما آموخته است که کاری از آن ساخته نیست. درعین حال شماری از انتقادها ی هوشمندتر مارکس همچنان بی پاسخ مانده است. مسائل مربوط به عدالت اجتماعی که او مطرح کرد. ودر آن زمان مبرم حساس بود ،همچنان برای ما مطرح است. حضور تجمل وفقر بی رحمانه در کنار هم که امروز دربمبئی و سائوپولو می توان دید برای مارکسی که در خیابان های لندن دیکنزی قدم می زد بسیار آشنا می بود. حتی در عین ناز و نعمتی که سرمایه داری برای کلان شهر های قرن بیست ویکم فراهم آورده، تضادها ی این نظام در حلبی آبادهای نیویورک ولس آنجلس، هرز آبادی اقتصادی شمال شرق انگلستان، و زاغه های ناپل هنوز آشکار است.
