یک: جولیا پِطرس (زادهٔ ۱ آوریل ۱۹۶۸) خوانندهای لبنانی است که موسیقی را از ۱۲ سالگی و با اجرای «ترانه برای مادرم» به زبان فرانسوی آغاز کرد. هرچند غالب کارهای جولیا بطرس رنگ و بوی میهن‌پرستانه و حماسی دارد. بیشترین مضمون‌هایی که در ترانه‌های جولیا وجود دارد را می‌توان در عدالت، شادی همگانی، دغدغه‌های جامعه و دعوت به پایداری در برابر ظلم و اتحاد مردم است. لذا در کارنامهٔ او ده‌ها ترانهٔ ضداسرائیلی و در حمایت از آرمان فلسطین وجود دارد که از آن میان «من آزادی را نفس می‌کشم»، «حق سلاح من است»، «به سوی پیروزی بشتاب»، «ما انقلاب و خشم هستیم»، «مقاوم»، «ای خاموشان» و «داستان وطن» شهرت بیشتری دارند.
بطرس با وجود این که خوانندهای مسیحی است، از مقاومت اسلامی در برابر مهاجمان و متجاوزان به صورت آشکار حمایت می‌کند و یکی از محبوب‌ترین آثارِ او ترانه‌ی «عزیزان من» است که در سال ۲۰۰۶ و پس از جنگ ۳۳ روزه منتشر شد. شعر آهنگ «عزیزان من» از این آلبوم، برگرفته از پاسخ سید حسن نصرالله، به یکی از نامه‌های رزمندگان حزب‌الله لبنان است.
https://t.me/iranoralhistory/3368
این ترانه با در نهایت با آهنگسازی زیاد بطرس، برادر جولیا، ساخته شده و جولیا را در صدر خوانندگان پاپ معاصر عرب قرار داد. یک ماه بعد، نماهنگ «عزیزان من» نیز در ویرانه‌های شهر بنت جبیل که یکی از مناطق درگیر در جنگ ۳۳ روزه بود، به کارگردانی صوفی بطرس، خواهر جولیا، فیلم‌برداری و منتشر شد.
او سپس با همین نام چندین کنسرت را در کشورهای لبنان، سوریه، قطر و امارات متحدهٔ عربی به روی صحنه برد و ترانه‌های میهنی‌اش را اجرا کرد و درآمد حاصل از این اجراها که بالغ بر سه میلیون دلار بود را به خانواده‌های قربانیان جنگ اهدا کرد.
دو: در این ایام ترانه‌ی «سلام فرمانده!» به عنوانِ ترانه‌ی ترازِ انقلابِ اسلامی و جمهوری اسلامی، چون شاهکاری مورد تمجید مقامات کشور است. تا آنجا که سُراینده‌ی آن عضو شورای شعر و موسیقی صدا و سیما شده و برای نخستین بار، ورزشگاه عظیم آزادی برای اجرای قطعه‌ای موسیقی درهای خود را بر انبوه مردان و خصوصا زنانی می‌گشاید که به بهانه‌ی نبود زیرساخت از حضو در چنین میادینی منع می‌شدند. باری، مقایسه‌ی میان بارِ ادبی و ارزش موسیقیایی و نیز میزان تنوع مخاطبان دو اثر که هردو با معیارهای ارزشی و انقلابی یکی در ساحلِ لبنان با نامِ «عزیزان من!» و دیگری در حاشیه‌ی تهران با عنوانِ «سلام فرمانده!» اجرا شدند، شاید درس‌های فراوانی داشته باشند.
