همه عُمر برندارم، سر از این خُمارِ مستی، که هنوز من نبودم، که | خشتِ خام | حسین دهباشی

همه عُمر برندارم، سر از این خُمارِ مستی،
که هنوز من نبودم، که تو در دل‌ام نشستی!

تو نه مثلِ آفتابی که حضور و غیب‌ات افتد،
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی...