هنوز نمی توان با قاطعیت گفت چه خواهد شد؟ دو سناریو اما قابل پی | دیپلماسی ایرانی
هنوز نمی توان با قاطعیت گفت چه خواهد شد؟ دو سناریو اما قابل پیش بینی است؛ اول، به خیابان آمدن طرفدران او، به آشوب کشیدن خیابان ها، ناامن کردن شهرها به ویژه شهرهایی که در آنها نفوذ دارد مثل شهرک صدر و بغداد، ناصریه، نجف اشرف و حله و تحت فشار گذاشتن گروه های سیاسی دیگر برای پذیرفتن معادله تحمیلی او. این آرزوی اوست اما دلیلی نیست که این آرزو تحقق یابد. اگرچه احتمال این که حزب دموکرات کردستان از این آشوب حمایت کند، وجود دارد چرا که مسعود بارزانی تضعیف بغداد و جنوب عراق را به سود منافع خود می داند و بر همین اساس از آشوب حمایت غیرمستقیم می کند. اما بعید به نظر می رسد که تا آخر حامی آشوب بماند. به ویژه که شخص مسعود بارزانی بارها خلف وعده ها و شکست تعهدات دوجانبه خود با مقتدی صدر را تجربه کرده است.
سناریوی دوم، همراه شدن دیگر جریان های سیاسی به ویژه جریان های اهل تسنن قدرتمند عراق و حزب دموکرات کردستان با اوست به این ترتیب که نماینده های آنها نیز از مجلس استعفا دهند. تا به این لحظه چنین چیزی بعید است، چرا که در حال حاضر قدرتمندترین جریان سنی که در پارلمان صاحب کرسی است، ائتلاف تقدم به ریاست محمد الحلبوسی است که دلیلی نمی بیند بخواهد جایگاه خود را به خطر اندازد و وارد قمار مقتدی صدر شود. به ویژه که رقبایی جدی به انتظار نشسته اند تا او را به زیر بکشند. حزب دموکرات کردستان به ریاست مسعود بارزانی نیز بعید است چنین خطری را بپذیرد، چرا که صدای اعتراض در اقلیم کردستان علیه او دست کمی از جنوب ندارد و بیم این که آشوب از جنوب و مرکز به اربیل و سلیمانیه علیه آن زبانه بکشد وجود دارد.
واقعیت این است که معادلات بسیار پیچیده، بن بست حساس و همه چیز منوط به اتفاقات لحظه ای است. باید دید چه خواهد شد. چارچوب هماهنگی معتقد است که باید با قدرت و سریع به سمت تشکیل دولت با دیگر شرکای سیاسی پیش رفت و معطل جریان صدر نماند. جریان صدری که ثابت کرده آن طور که ادعا می کند هم قدرتمند نیست. آیا صدر قافیه را باخته است؟ تصمیم اخیر او از یک عملیات تاکتیکی به اشتباهی استراتژیک و پرهزینه برای او تبدیل خواهد شد؟
