در دولت جدید باید به این موضوع توجه کرد که در کوتاه مدت نمی توان نقدینگی را کاهش داد، بلکه صرفا می توان نرخ رشد آن را کم کرد.
از سوی دیگر برای نقوش تاثیر تورمی آن باید سهم حجم پول در نقدینگی کاهش یابد؛ به عبارت دیگر آن بخشی از نقدینگی که به صورت اسکناس و مسکوک یا سپرده های دیداری نزد مردم است، باید کاهش یابد.
اما در بلندمدت مهم ترین توصیه سیاستی برای کاهش نرخ رشد نقدینگی، کاهش عدم ناترازی مالی در ابعاد مختلف است که شروع آن باید کاهش ناترازی مالی بودجه عمومی دولت باشد؛ یعنی کاهش شدید کسری بودجه عملیاتی دولت.
در اقتصاد کلان ناترازی‌های مالی سلسله اتفاقاتی را ایجاد می کند یا سازکارهایی را فعال می‌کند که یکی از نتایج فعال شدن آن، بالا رفتن نرخ رشد نقدینگی به طور اعم و افزایش نرخ حجم پول به طور اخص است.
عامل تشدیدکننده تاثیر ناترازی مالی بر رشد نقدینگی، بالا بودن ضریب فزاینده انبساط پولی در برخی دوره‌ها بوده که این خود ریشه در پایین بودن نسبت ذخایر قانونی بانک‌ها نزد بانک مرکزی دارد. /ایبنا
راه های ارتباط جهت مشاوره آموزشی، پاسخگویی به سوالات و ثبت نام: @irfinance
"گروه مالی شریف با 18 سال سابقه برگزاری آموزش‌های کاربردی مالی و سرمایه‌گذاری در ایران"
