2018-09-19 14:27:15
برای اماممان ضحاک نباشیم!
ضحاک بن عبدالله یکی کوفیان بود که با امام حسین عهد کرده بود تا وقتی که برای امام یاوری نمانده در کنارش شمشیر بزند. ضحاک هم تا عصر عاشورا خوب بر عهدش مانده بود و انصافا هم خوب شمشیر زده بود
اما سید شهیدان اهل قلم اینطور ضحاک بن عبدالله را روایت میکند:
" تن ضحاک بن عبدالله همه عاشورا، از صبح تا غروب، ببه همراه اصحاب عاشورایی امام عشق بود، اما جانش، حتی نفسی به ملکوتی که آن احرار را بار داده اند راه نیافت، چرا که بین خود و حسین شرطی نهاده بود. عبادت مشروط کرم ابریشمی است که در پیله خفه میشود و بال های رستاخیزی اش هرگز نخواهد رست. این شرطی بود بین او و حسین..."
ضخاک بن عبدالله وقتی به امام عهدش را یاداوری میکند و میگوید که میخواهم بروم امام میگوید برو...
ضحاک بین میان خیمه ها میرود و اسبش را که پنهان کرده برمیدارد و از معرکه میگریزد:
" ضحاک بن عبدالله همه روز را جنگیده بود، اما شهادت همه روز را از او گریخته بود... دهر نیز همه لوازم را جمع اوری کرده بود تا او بتواند از آن معرکه بگریزد، معرکه ای که دشمن آنچنان بر آن احاطه داشت که حلقه ای بر خاتم انگشتر...
سرانجام کار ما، بلا استثناء، انعکاس چهره ماست در آیینه دهر..."
منبع: کتاب فتح خون
شهید سید مرتضی آوینی
@jahdi_kntu
1.3K views11:27
گ
