ابراهیم پورداوود در ج سوم کتاب 'یادداشت های قزوینی' نوشته ا | کتابخانه قلعه جندق
ابراهیم پورداوود در ج سوم کتاب "یادداشت های قزوینی" نوشته است: تصحیح و تحشیه سه جلد تاریخ جهانگشای جوینی از سال 1291 تا 1316 (یک سوم عمر علامه محمد قزوینی) به‌طول کشید!
وقتی به دعوت فروزانفر و تقی زاده برای تدریس به دانشگاه تهران دعوت شد و یکی از اساتید با تعجب پرسید مگر تاریخ استاد می خواهد؟علامه هم با طبع شکننده اش عطای تدریس را به لقایش بخشید. علامه موید این حرف تقی‌زاده است که «ایران باید ظاهراً و باطناً و جسماً و روحاً فرنگی‌مآب شود»به همین دلیل به تازیانه غرب زده بودن رانده شد اما مراد او چیزی بیش از یک برداشت سطحی بود. ابطال این برداشت های سطحی و مراد اصلی علامه را می توان در مقدمه کتابشناسی (به کوشش ایرج افشار) دید که نوشته است: اگر شماره کتابها را به حروف و اعداد اروپایی نوشته‌ام به حساب فرنگی‌بازی من نگذارید. من مسلمان و ایرانی هستم و از تقلید کورکورانه وفرنگی‌مآبی که میان برخی متجددان رواج دارد متنفرم. مستخدم من فرانسوی است و او باید کتابها را جابه‌جا کند لاجرم طوری نوشتم که او بتواند بخواند.
بی‌دلیل نبود که پرفسور ژوزف مارکورات، خاورشناس و ایرانشناس معروف آلمانی گفت: «ایرانی که باز ممکن است از آن دانشمندی مثلِ میرزا محمدخان قزوینی بوجود آید، هرگز نخواهد مُرد» زادروز علامه محمد قزوینی @sahandiranmehr
