ما آدم‌های دقیقه نوَدیم. دقیقه نود یادمان می‌افتد چقدر کسی | جان جانان
ما آدم‌های دقیقه نوَدیم. دقیقه نود یادمان می‌افتد چقدر کسی را دوست داریم، دقیقه نود یادمان می‌افتد چقدر چیزی را می‌خواهیم، دقیقه نود یادمان می‌افتد چقدر فرصت برای لبخند داشتیم و دقیقه نود یادمان می‌افتد که باید زندگی کنیم.
ما آدم‌های دقیقه نودیم. آدمِ رابطه‌ها وواکنش‌های بی‌موقع. آدمِ چای‌های در آستانه‌ی سرد شدن و اتفاقات و حرف‌هایی که دیگر به کار نمی‌آیند.
ما آدم‌های دقیقه نودیم و عادت کرده‌ایم تحت فشار، دست به کار شویم و در آخرین ثانیه‌های ممکن اقدام کنیم، هرچند که مطلقاً برای هر تصمیم و واکنشی دیر شده‌باشد.
