●هنگامی كه اميرالمؤمنين عليه السلام خبر وفات حضرت ابوطالب عليه السلام را به پيامبر صلّی الله عليه و آله دادند، آن حضرت به شدّت ملول و محزون شدند و فرمودند: «يا علی! برو و او را غسل و حنوط و كفن كن و چون بر روی سرير نهادی به من خبر بده.» وقتی كه آن حضرت دستورات پبامبر صلّی الله عليه و آله را انجام دادند و پدر بزرگوار را بر روی سرير گذاشتند، پيامبر صلّی الله عليه و آله خودشان تشريف آوردند و چون نظر ایشان بر پیکر مطهّر عموی بزرگوارشان افتاد، رقّت و حزن به آن حضرت دست داد و فرمودند: «ای عمو! صله رحم و مهربانی كردی و جزای خير ديدی. ای عمو! در كوچكی مرا كفالت كردی و در بزرگی مرا نصرت و حمايت نمودی».سپس به مردم رو كردند و فرمودند: «سوگند به خدا كه در روز قيامت به عمويم اذن شفاعتی می دهم كه تمام اهل محشر از آن شفاعت تعجّب كنند.»