میگویند آقامحمدخان قاجار علاقه زیادی به شکار روباه داشت... تم | @JAZ_BEH جَذبه
میگویند آقامحمدخان قاجار علاقه زیادی به شکار روباه داشت... تمام روز را درپی یک روباه با اسبش می تاخت تا زمانیکه حیوان از فرط خستگی نقش برزمین شود، بعد روباه را میگرفت و بر گردنش زنگوله ای می بست و درنهایت رهایش میکرد...
درست است، روباه مسافت زیادی را دویده و وحشت کرده ولی حداقل هنوز زنده و سالم است و هم دُمش را دارد، هم سرش را و هم پوستش را نکنده اند.
فقط میماند آن زنگوله. که ظاهراً مشکل بزرگی نیست ولی از همین جای داستان است که مصیبت روباه شروع میشود.
هرجا که میرود یک زنگوله برگردنش صدا میکند.. دیگر نمیتواند شکار کند چون مرغ و خروس ها و ... با شنیدن صدای زنگوله فرار میکنند.
صدای زنگوله جفتش را هم میترساندوفراری میدهد.
از همه اینها بدتر صدای زنگوله خودش را هم پریشان و عصبی و آرامشش را مختل میکند
روباه بیچاره درنهایت حتی اگر به زنگوله أخت بگیرد و به آن عادت کند ولی عاقبت کار گرسنه وتنها درگوشه ای میمیرد.
خوب که دقت کنیم متأسفانه درمی یابیم این همان بلائیست که باورهای غلط و خرافی بر سر ما می آورد!
