انقلابیگری شعاری یا واقعگرایی سیاسی: نسبت اصولگرایان با منافع | جدال- علی عليزاده
انقلابیگری شعاری یا واقعگرایی سیاسی: نسبت اصولگرایان با منافع ملی چیست؟
یازدهمین گفتگوی اینترنتی جدال در یوتیوب و آپارات منتشر شد مدت: ۱۰۳ دقیقه
گفتگوی علی علیزاده با عبدالله گنجی، مدیر مسئول روزنامه جوان درباره آینده برجام، مذاکره و آمریکاستیزی، حضور منطقه‌ای ایران به ویژه در جنگ سوریه، اشغال سفارت عربستان، انتخابات ۱۴۰۰، و رابطه اصولگرایان با مردمسالاری
در اپیزود یازدهم جدال به سراغ عبدالله گنجی رفتم. از چهره‌های موسوم به «نیروهای انقلابی» و مدیر مسئول روزنامه جوان. روزنامه‌ای که در فضای جامعه منتسب به سپاه پاسداران شناخته میشود اگرچه گنجی میگوید کاملا مستقل است و تنها ارتباطش با سپاه این است که بخش اصلی تیراژش توسط سازمان بسیج مستضعفین خریداری میشود.
برخلاف ده برنامه گذشته جدال که مهمانان فارغ از عقبه سیاسی و نسبت‌شان با قدرت سیاسی مستقر، از مقام منتقد و اپوزیسیون وضع موجود صحبت میکردند، گنجی در این مصاحبه در مقام یک مدافع جمهوری اسلامی سخن گفت. و بیش از هرچیزی در مقام دفاع تمام عیار از سیاست خارجی و منطقه‌ای و نظامی ایران، سیاستهای که توسط منتقدان انقلابیگری و تندروی و تنش‌آفرینی نامیده میشود.
عبدالله گنجی را باید بیش از هر چیزی یک «اسلامگرا» دانست. کسی که همچنان پس از چهل و دو سال تجربه عملی بر این اعتقاد ایدئولوژیک اصرار دارد که راه حل مقابله با همه مشکلات داخلی و خارجی ارجاع به اسلام و آنهم اسلام تفسیر شده در نظریه ولایت فقیه آقای خمینی است. در این مصاحبه سه محور اصلی را با گنجی مورد مباحثه قرار دادیم. اول پرسیدم مواضع رسمی جمهوری اسلامی که در چهل و یکسال گذشته با زبانی ایدئولوژیک و آرمانگرایانه و شعاری مطرح شده چه نسبتی با منافع ملی و معیشت و منفعت مردم عادی کوچه و خیابان دارد؟ مردمی که درجه وفاداری‌شان هم به ایدئولوژی انقلابی به صورت پیوسته‌ای کاهش داشته. و دوم با تاکید بر حضور ایران در سوریه پرسیدم اگر هم مبنایی عقلانی برای این سیاستها بوده چرا تلاشی برای ایجاد وفاق عمومی و ایجاد حمایت اجتماعی از این سیاستها انجام نشده. و در نهایت درباره کمرنگ شدن بخشهایی از نظام با مشارکت اجتماعی پرسیدم. بخشهایی که همچنان چشم به مکانیزمهای ایجاد وفاق توده‌ای و سنتی به شیوه دهه شصت دارند و چون بسیاری‌شان در نهادهای انتصابی حضور دارند خود را نیازمند رای و حمایت اجتماعی هم نمی‌دانند.
در این مصاحبه گنجی در بسیاری از موارد ردای ایدئولوژیک را کنار گذاشت و از منظری واقعگرایانه و با زبانی عمومی از مواضع خود و نظام دفاع کرد. اگرچه در بسیاری از این موارد از جمله حمله به سفارت عربستان یا چگونگی حضور ایران در سوریه یا عدم شفافیت صداوسیما درباره هزینه‌های منطقه‌ای به توافقی دست پیدا نکردیم اما شخصا معتقدم این گفتگو نشان داد پیدا کردن زبانی مشترک و عمومی برای مباحثه درباره مسایل سخت امروز جامعه و حکومت ایران غیرممکن نیست و برغم تفاوتهای ایدئولوژیک میتوان حول مفاهیم منافع ملی و امینت ملی عرصه‌ای عمومی و فراگیر ساخت و بسیاری از تابوها و خطوط قرمز غیرضروی را کنار گذاشت.
