شناخت ناموران ادب پارسی از ایران ساسانی ( ایران باستان ) ویژگی | پایگاه ایران دوستان مازندران
شناخت ناموران ادب پارسی از ایران ساسانی ( ایران باستان ) ویژگی نمادین فرهنگ پارسی می باشد.
جواد جیرودی
دراین شناخت ، نظامی گنجوی جایگاه شایسته ای دارا می باشد. داستان هفت پیکر این نامور گرانمایه با زاویه های گوناگون آیینی و جغرافیایی و تاریخی ، بیان شناختی است که در فرهنگ و ادب پارسی نهادینه می باشد. در شناخت و نگرش نظامی گنجوی ، بی گمان ، پرسش بزرگ ، چگونگی دریافت و شناخت ایرانیان سده ششم هجری از فرهنگ باستانی ایران ساسانی است. نمادهای آیینی در سراسر هزاره پس از سرنگونی ساسانیان در باور و دریافت ایرانیان پذیرفتنی بود. در این چشم انداز چگونگی گرامی داشت نمادهای فرهنگی ، پیوستگی این شناخت را نهادینه گردانید. داستان هفت پیکر ، در جغرافیای فرهنگی ایرانی پدیدار شد. نام های جغرافیای داستان هفت پیکر باچشم انداز فرهنگ ایرانی ، بیان می گردد. دراین زاویه ، ساختار جغرافیای جهان ایرانی بروشنی در شناخت فرهنگی پیشینیان ما برجسته می باشد. حکیم نظامی گنجوی در داستان هفت پیکر بروشنی شناخت تاریخی اشاره شده را گرامی می دانست. نمادها و چگونگی گرامی داشت آن در هزاره گذشته ، ویژگی گرانسنگ فرهنگی ناموران ادب پارسی در پاسداشت پیوستگی تاریخی ایران پیش با ایران پس از اسلام می باشد. داستان هفت پیکر حکیم نظامی گنجوی دراین جشم انداز از جایگاه ارزشمندی بهره می گیرد. شناخت و گرامی داشت نمادهای فرهنگ ایرانی ، در ساختارمندی این هویت نقش پایدار دارا می باشد.
