2019-02-22 11:42:03
ا بهترین را انتخاب نمیکنند در این جوامع، حتی افرادی مانند ناپلیون و هیتلر، هم انتخاب شده اند اما در جوامع انتصابی الهی، قطعا صالحترین ها بر مسند قدرت مینشیند. و فرد صالح به جهت فهم والایش و داشتن قوانین بر گرفته از خداوند حکیم، در حفظ ارزشهای برامده از آزادی و نیز رعایت آزادیهای فردی و کرامت انسانها، موفقتر از جوامع دمکراسی عمل مینماید. دموکراسی برای تحقق آزادی، حداقل دو پیش فرض اساسی لازم دارد: اولاً قوانین درست و ثانیاً حاکمان صادق و بصیر. اگر بپذیریم که قوانین این کشورها، تا حدودی به آزادیهای مورد نظر توجه دارد ولی نمیتوان پذیرفت که افراد صالح و نه فریبکار، انتخاب گردیده اند. بررسی اجمالی نشان میدهد با توجه به میل قدرت طلبی و ثروت اندوزی انسانها، اگر نگوییم دائما لااقل اکثرا، در این جوامع، دیکتاتورهای سابق، در پوشش دموکراسی، همان نیات را به پیش میبرند. در این جوامع، حاکمان با استفاده از مطبوعات و تبلیغات هدایت شده، افکار را شکل میدهند به طوری که افراد آزادانه رای میدهند اما با توجه به تبلیغات هدایت شده، همان را میپسندند که حاکمان میخواهند. همچنین در این جوامع کرامت انسان و آزادیهای انسانی و شان بشر، به جهت فریبکار بودن و سطحی نگری حاکمان، رعایت نمیگردد. پس احتمال جامه ی عمل پوشیدن آزادیهای برشمرده، در حکومت انتصابی الهی، بیشتر از دموکراسی است. اما چرا امام خمینی در انتخاب روش حکومت، نوع حکومت، قانون اساسی، انتخاب قوای سه گانه و... از روش دموکراسی و رای مردم بهره گرفتند؟ چرا امام راه انتصاب را در پیش نگرفتند تا از لوازم و آثار ناپسند آن در امان باشند؟ مطلب دقیقی است که بررسی دقیق اثار امام را میطلبد.
ادامه سخنان امام خمینی در نوفل لوشاتو فرانسه:
اختیارات شاه را نخواهم داشت.
من هیچ سمت دولتی را نخواهم پذیرفت.
حكومت اسلامی بر حقوقِ بشر و ملاحظه آن است. هیچ سازمانی و حكومتی به‌اندازه اسلام ملاحظه حقوق بشر را نكرده است. آزادی و دموكراسی به‌تمام معنا در حكومت اسلامی است، شخص اوّل حكومت اسلامی با آخرین فرد مساوی است در امور.
تمام اقلیت‌های مذهبی در حکومت اسلامی می‌توانند به کلیه فرائض مذهبی خود آزادانه عمل نمایند و حکومت اسلامی موظف است از حقوق آنها به بهترین وجه دفاع کند.
جامعۀ آیندۀ ما جامعۀ آزادی خواهد بود. همۀ نهادهای فشار و اختناق و همچنین استثمار از میان خواهد رفت.
ما یک حاکمی می‌خواهیم که توی مسجد وقتی آمد نشست بیایند دورش بنشینند و با او صحبت کنند و اشکال‌هایشان را بگویند. نه اینکه از سایه او هم بترسند.
زنان در انتخاب، فعالیت و سرنوشت و همچنین پوشش خود با رعایت موازین اسلامی آزادند.
زن‌ها در حكومتِ اسلامی آزادند حقوق آنان مثل حقوق مردها. اسلام زن را از اسارت مردها بیرون آورد و آنها را هم ردیف مردها قرار داده است، تبلیغاتی كه علیه ما می‌شود برای انحراف مردم است. اسلام همۀ حقوق و امور بشر را تضمین كرده است.
رأی ملت متَّبع است، ولو به ضرر خودشان باشد.))
به نظر میرسد که می‌توان گفت: اولاً بین امامان معصوم و عالمان صالح، تفاوت بسیاری است. عالمان صالح مصون از خطا نیستند و انتخاب آنها، همیشه، قرین بهترین نمی‌باشد. او هم مانند دیگران با توجه به حدود و توانایی و مقدار علم خود به انتخاب افراد دست میزند به همین دلیل ممکن است با اشتباه مواجه گردد که نمونه‌هایی از آن را می‌توان در این چهل سال مشاهده کرد، افرادی که منتصب شدند و تصمیم هایی که گرفته شدند اما نتیجه ی مناسبی را به ارمغان نیاوردند تا جایی که در بعضی از موارد خود ولی‌فقیه نیز اقرار به‌اشتباه کرده‌اند.
ولی‌فقیه مرد عادل، باتقوا، عالم و مخالف هوا باید باشد اما این دلیل بر عصمت او از خطا در گزینش نیست. حال با این مقدمه اگر نوع حکومت جمهوریت نبود بلکه انتصابی بود و از طرفی پیشرفت‌های آن در همین حدود خلاصه می‌شد، چه قضاوتی می‌کردیم؟ آیا همانند امروز گرایش و میل به جمهوری اسلامی استمرار می یافت؟ با توجه به این مقدمات آیا ولایت فقیهی که در دامن جمهوریت ایفای وظیفه می نماید و حتی خود باواسطه، توسط مردم انتخاب میگردد به مصلحت نزدیک‌تر است یا ولایتی که از راه انتصاب، ادای وظیفه نماید؟ با تأمل در وضع مقام‌هایی که از حکم ولایت‌فقیه ناشی گردیدند، و وضع سازمان‌هایی که زیر نظر این افراد اداره شدند، بعید است که دیدگاه اول یعنی جمهوریت را ترجیح ندهیم تا از آثار زیان‌بار و کمرشکن حکومت انتصابی در زمان غیر معصوم ، دین و ولایت در امان بمانند و الا به نظر با این وضعیت دیگر حکومت دینی تا قرن‌ها نمی‌توانست شکل گیرد. ثانیاً انقلاب ایران درزمانی رخ داده که بخشی از بشر متمدن، از تاریک‌ترین روزگار یعنی دیکتاتوری قلدران که هیچ ارزشی و کرامتی برای انسان قائل نبودند، خارج گردیده و تحت حکومت حاکمان برخاسته از انتخاب مردم، بسر می‌بردند. و این دموکراسی به زیبات
222 views08:42
ج
