https://bit.ly/3rFnxbD
شش سال پیش در چنین روزی، جنبش دادخواهی ایران، پروانه میلانی را که بیش از سه دهه برای روشن شدن حقیقت و اجرای عدالت در رابطه با زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه ۶۰ تلاش کرده بود، از دست داد.
پروانه میلانی، خواهر رحیم میلانی زندانی سیاسی اعدام شده در دهه ۶۰ و از فعالان جنبش دادخواهی در ایران، در دهم دی ماه ۱۳۹۳ درگذشت. او از نخستین روزهای پس از اعدام برادرش در پی دادخواهی زندانیان سیاسی اعدام شده و حق خانواده‌ها برای دانستن حقیقت و سوگواری بود و تا آخرین روزهای زندگی ازاین تلاش دست نکشید. او همواره با حضور در خاوران و مراسم بزرگداشت اعدام‌شدگان سعی در زنده نگاه داشتن یاد و راه آنها داشت و شعرهایی بسیاری نیز در این رابطه سرود.
پروانه میلانی علاوه بر پیگیری از طریق مراجعه رسمی، مصاحبه با رسانه‌ها را نیز به عنوان یک روش دادخواهی در پیش گرفته بود. او در یکی از نخستین اقدام‌هایش در رابطه با اطلاع‌رسانی درباره کشتار زندانیان سیاسی، در تجمع حدود ۸۰ نفر از مادران و خانواده‌های اعدام‌شدگان در ۵ دی ۱۳۶۷ در برابر دادگستری تهران با خبرنگار رادیو بی‌بی‌سی و آساهی ژاپن مصاحبه و در رابطه با اعدام زندانیان سیاسی اطلاع‌رسانی کرد. پس از آن نیز در اوایل دهه ۸۰ که اطلاع‌رسانی رسانه درباره اعدام‌شدگان دهه ۶۰ هزینه‌های سنگینی را به خانواده‌ها تحمیل می‌کرد، با مصاحبه‌ای که در شهریور ۱۳۸۰ با رادیو آزادی داشت، این تابو را شکست. پس از آن بود که مادران خاوران و بستگان اعدام شدگان در داخل و خارج از کشور از هر فرصتی برای طرح خواسته‌های‌شان استفاده کردند.
****
بیشتر بخوانید:
جنبش دادخواهی ایران در سوگ فقدان پروانه میلانی
https://justice4iran.org/persian/reports/parvaneh-milani/
