https://bit.ly/3skznrW
ساعت ١٢ و نیم روز ٢۴ دی‌ماه ١٣۷۵، #احمد_تفضلی نمی‌دانست که این آخرین حضورش در دانشگاه تهران است. او پس از آن ساعت، هرگز به منزلش در شمیران نرسید. حدود ساعت ۹ شب ماموران گشت پاسگاه انتظامی باغ فیض تهران پیکر او را در کنار خودروی‌‌اش پیدا کردند. پای او از چند جا شکسته بود، اما علت مرگ، اصابت ضربه به مغز اعلام شد. گفته می‌شود این سانحه ساختگی را ماموران #وزارت_اطلاعات برای طبیعی جلوه دادن مرگ احمد تفضلی ترتیب داده بودند.
احمد تفضلی، زبان‌شناس، ایران شناس، پژوهشگر، مترجم و متخصص زبان پهلوی و استاد زبان‌های باستانی در دانشگاه تهران بود و از معدود صاحب‌نظران زبان پهلوی در عرصه بین‌المللی محسوب می‌شد. از او به عنوان یکی از قربانیان قتل‌های سیاسی روشنفکران و نویسندگان در جمهوری اسلامی یاد می‌شود.
در حالی که جمهوری اسلامی بعد از افشای قتل‌های سیاسی در رسانه‌ها در تلاش بود که آن را به ماجراجویی عوامل خودسر و قتل فروهرها و پوینده و مختاری در آذرماه ١٣۷۷ محدود کند، روزنامه سلام در گزارش مفصلی به تاریخ دوم تیرماه ١٣۷۸، تعداد افراد به قتل رسیده را توسط وزارت اطلاعات، ۷٠ تن اعلام کرد. با گذشت ۲۴ سال از قتل احمد تفضلی، هیچ‌یک از مراجع قانونی در ایران به صورت مستقل و بی‌طرفانه به این پرونده رسیدگی نکردند تا شاید حقیقت روشن و عدالت اجرا شود.
