نه فقط اعترافات اجباری تحت شکنجه و بدرفتاری گرفته میشوند، بلکه پخش این اعترافات، رنج مضاعفی را برای قربانیان در پی دارد. پخش اعترافات اجباری مصداق بارز شکنجه است و همه نهادها و افراد مسوول در آن باید پاسخگو شوند.
سال گذشته، عدالت برای ایران و فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر (FIDH)با انتشار گزارشی مشترک از جامعه جهانی خواستند پخش اعترافات اجباری و برنامههای افترا آمیز را به عنوان شکلی از شکنجه و رفتار ظالمانه به رسمیت بشناسد و با تصویب قوانینی این اقدامات را قابل پیگرد قضایی بداند.
#روز_جهانی_حمایت_از_قربانیان_شکنجه
https://justice4iran.org/persian/wp-content/uploads/2020/07/ORWELLIAN-STATE-.pdf