امروز آيت‌الله آمد ... خمینی تهران را، ایران را فتح کرد. تاکنو | K1 in USA 2
امروز آيت‌الله آمد ... خمینی تهران را، ایران را فتح کرد. تاکنون نه کسی اینطور وارد تهران شده بود و نه تهران هرگز اینطور آغوشش را به روی کسی باز کرده بود. شاید هیچ‌کسی اینجور به هیچ‌شهری پا نگذاشته بود. آن تهران دودزده با خیابان‌های متراکم و اتومبیل‌های شتابزده اما متوقف و عابران عبوس و عصبی، اکنون آرام و خندان و مصمم بود. خود را بازیافته بود و مثل دختری شاداب و معصوم تسلیم این "روح‌الله" شده بود. مثل مریم باکره که پنهان تن خود را به روح‌القدس گشوده بود و آن را در خود پذیرفته بود. شهر درِ قلبش را به روی این مرد باز کرد و یحیای خود را در کُنه جانش جا داد. او شهر را -و ملت را- در خون جوانانش تعمید داده بود و اینک که شهر "پاک و صافی از چاه طبیعت" بیرون می‌آمد صفای پاک و آزادش را جشن می‌گرفت. کاش روح‌الله هرگز چون صلیبی بر دوش شهر نیفتد و در راه سربالا و سنگلاخ رستگاری و رستاخیز بار خاطر نباشد، یار شاطر باشد. هرچند که در حقیقت هم‌اکنون شهر از گور خود برخاسته، از مرگ خروج کرده و به صحرای زندگی بازگشته است.
[بخشی از یادداشت شاهرخ مسکوب در روز ١٢ بهمن ١٣۵٧] | [عکس از مریم زندی]
