آغاز ماه ذی‌القعده و چهلّۀ کلیمیّه (موسویّه) در آغاز ماه ذ | کبوتر حرم
آغاز ماه ذی‌القعده و چهلّۀ کلیمیّه (موسویّه)
در آغاز ماه ذی‌القعده قرار گرفته‌ایم. چهار ماه از ماه‌های سال به تعبیر قرآن «مِنها اَربَعَةٌ حُرُمٌ» هستند؛ یعنی از ماه‌های حرام و مورد احترامند که حرمت ویژه و احکام خاصّ خود را دارند و در آنها باید حریم خاصّی را مراعات کرد.
سه ماه از این چهار ماه حرام، پی در پی و پیوسته است که با ماه ذی‌القعده شروع میشود، در پی آن ماه ذی‌الحجّه و به دنبال آن، ماه محرّم‌الحرام است. چهارمین ماه حرام رجب المرجّب است، که با فاصله از آنها قرار گرفته است.
اوّلین روز ماه ذی‌القعده
بنا به روایات، روز اوّل ماه ذی‌القعده اوّلین روز اخراج حضرت آدم و حوّا علیهماالسّلام از بهشت بود.
حضرت آدم علیه‌السّلام از این روز به مدّت چهل روز در فراق بهشت گریست و خدای متعال بعد از چهل روز، در روز عرفه یعنی نهمین روز ماه ذی‌الحجّه و در آستانۀ روز دهم این ماه توبۀ او را پذیرفت. لذا روز عرفه، جایگاه بلندی در مقام توبه، انابه، دعا و مناجات دارد.
از روز اوّل ماه ذی‌القعده خدای متعال چهل روز را با موسی بن عمران علیه السّلام قرار خلوت گذاشت.
به تعبیر دیگر، روز اوّل ماه ذی‌القعده روز آغاز چهلّه نشینی است. چهلّۀ کلیمیّه یا موسویّه از روز اوّل ماه ذی‌القعده شروع میشود و تا روز عرفه ادامه پیدا می‌کند.
امیدواریم بتوانیم حرمت این ماه حرام را که در آستانۀ آن قرار گرفته‌ایم، نگه داریم. ماهی که در آن، حسنات آثار مضاعفی می‌بخشد و سیّئات هم خسارات مضاعفی در پی می‌آورد.
ماه #حرام، ماه حرمت جنگ، مگر در مقام دفاع است. در این چهار ماه بر مسلمان‌ها حرام است با خلق به جنگ ابتدایی بپردازند، حال اگر خدای نکرده کسی در این ماه‌ها با ارتکاب معاصی به جنگ با خدا برود، چه عمل خطرناکی انجام داده است!
استاد مهدی طیّب
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّـدٍ و علی آلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ
