بسیار در حرم دیده بودمش؛ اما دیروز توفیق هم‌پاسی و هم‌کلامی با | کبوتر حرم

بسیار در حرم دیده بودمش؛ اما دیروز توفیق هم‌پاسی و هم‌کلامی با او را هم پیدا کردم. حاج‌محمدرضا نجاریان در اصل، نقاره‌زن است. بیش از نیم قرن است که هر روز دو نوبت بر فراز نقاره‌خانه کَرنا می‌نوازد. به‌قول خودش، «خدمت خودُمه. موروثیه». بعد از نقارۀ صبحگاهی به خانه برنمی‌گردد؛ اسپند می‌سوزاند تا وقت نقارۀ مغرب برسد: با عودسوز مخصوصی که خودش خریده و سوزاندنی‌های معطری که خودش می‌خرد و ترکیب جادویی‌اش را دود می‌کند.

دیروز لابه‌لای خاطره‌گویی‌هایش، ماجرای شتر پناهنده به حرم را هم برایم بازگو کرد و گفت خودش شاهد عینی و نزدیک داستان بوده است.

از امروز صبح که آخرین نقارۀ پیش از ایام عزا نواخته شد، نقاره‌زنان تا سوم ربیع‌الاول کشیک نقاره‌زنی ندارند. ولی حاجی نجاریان می‌گوید: «مو گدای سامره‌یُم. هر روز می‌آم. کُجه از اینجه بهتر؟»

An old karnay player of Imam Reza's 'drumhouse' who burns incense between the morning and afternoon times of his playings. The drumhouse is closed for the whole Muharram and Safar.

| بفرمایید زیارت |

@kaboutarharam