امروز را روز قدس و مبارزه با اشغال‌گری نامیده‌اند. به نظر من | کفش‌های آهنی
امروز را روز قدس و مبارزه با اشغال‌گری نامیده‌اند.
به نظر من برای مبارزه با اشغال‌گر هیچ مصلحت و هیچ خط قرمزی وجود ندارد و «از هر طریق ممکن» باید اشغال‌گر را خارج کرد.
اما اشغال‌گری فقط با نیروی نظامی نژاد خارجی نیست، بلکه حکومتی هم که آنقدر فاسد بشود که مشروعیت‌اش را به شکل «حقیقی» (نه با تبلیغات دروغین قدرت‌طلب‌ها و القای رسانه‌های معرض) از دست بدهد، در واقع مشروعیت «انحصار خشونت قانونی» را از دست داده و حکم اشغال‌گر را پیدا می‌کند و در این شرایط «حق هر شهروندی» است که برای ساقط کردن آن از هر ابزاری [با هزینه شخصی] استفاده کند.
پینوشت: تشخیص اینکه یک حکومت چه وقت «بشکل حقیقی» مشروعیت‌اش را از دست می‌دهد، برای هر فرد تنها بر عهده و صلاحیت خودش است. یعنی آن لحظه‌ای که عمیقا احساس کرد و ایمان داشت که حاکمیت مطلقا مشروعیت ندارد، آنگاه می‌تواند قیام کند و هزینه آن را «شخصا» یا به همراه کسان دیگری که «هم‌رای» او هستند بپردازد.
