هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید! در طول سال هایی که به واسطه | اخبار شهرستان کلات نادر🏴
هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید!
در طول سال هایی که به واسطه فعالیت های محیط زیستی با هم میهنانی از مناطق مختلف در ارتباط بوده ام، گاه با معدود افرادی مواجه شده و می شوم که اهل مرزبندی بین آدم ها هستند؛ بین تهرانی، مشهدی، کلاتی، لاینی، درگزی و... بین فارس، کرد، ترک، بلوچ و... بین تیره ها، نژادها، ادیان و مذاهب مختلف و مانند این ها... . مرزبندی هایی که همواره زمینه ساز بروز تفرقه و اختلاف بوده و هستند... چنین افرادی انسان ها را به خودی و ناخودی تقسیم کرده و ویژگی هایی را مبنای برتری خودی ها بر ناخودی ها می پندارند که در واقع حاصل اتفاق یا جبر جغرافیایی اند و جایی برای افتخار و مباهات ندارند... خواستم بگویم به باور من تا جاییکه به طبیعت هزار مسجد مربوط است، نه تنها مردم همه شهرها و روستاهای پیرامون رشته کوه هزار مسجد بلکه همه ایرانیانی که دل در گروی میهن خویش دارند خودی اند! در مقیاسی بزرگتر می توان همه انسان های آزاده و صلح جو و بلکه همه زیستمندان زمین را نیز خودی به شمار آورد چرا که همگی در یک خانه زندگی می کنیم؛ خانه ای که تنها سیاره شناخته شده دارای حیات در کیهان است!... بنابراین بهتر است به جای تمرکز بر این مرزبندی های کوته فکرانه و برجسته کردن آن ها، بر همفکری و همکاری برای آبادانی میهن متمرکز شویم و در فرصت بسیار کوتاهی که هر یک از ما در اختیار داریم، با آگاهی و عمل خویش، جهان را به جای بهتری برای زیستن بدل کنیم...
پی نوشت: عنوان مطلب، مصرعی از شعر نجیب بارور (شاعر افغان) است.
