اواسط مرداد 1401 ، گزارشات متعددی از لجن پراکنی های جدید میرحسین موسوی علیه رهبری نظام و برخی شهدای گرانقدر مدافع حرم مانند شهید حسین همدانی ، منتشر گردید .
این مسئله نشان داد که حصر خانگی چندین ساله نیز نتوانسته وی را از ادامه راه شیطانی که در فتنه 88 در پیش گرفته بود ، باز دارد . میرحسین موسوی در ماجرای فتنه 88 ، طبق برنامه ریزی آمریکا و انگلیس و رژیم صهیونیستی ، طرح براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران را دنبال می کرد . در این رابطه به مصاحبه یکی از مسئولین وزارت اطلاعات درسال 89 می توان اشاره کرد که اظهار داشته بود : «میرحسین موسوی و دوستانش در جلسه 25 فروردین 1385 ، استراتژی خود را "اجتماعی کردن گفتمان" ذکر می کنند و گفتمان را نیز "جنگ برای بازپس گیری مواضع از دست رفته" تعریف می کنند . دقیقاً شش ماه بعد ، یعنی در تاریخ 20 مهر 1385 ، مجدداً در جلسه ای با مسئولیت شخص موسوی ، موضوع براندازی نرم نظام را صریحاً مطرح می کنند و می گویند : اسقاط نظام از طریق بازتولید انقلاب 1357 غیر ممکن است ؛ اما پاشنه آشیل نظام ، انقلاب نرم است .»
یعنی که موسوی حداقل از سال 85 در فکر ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی بوده است .
در مورد سوابق میرحسین موسوی باید اشاره کرد زمانی که در سال 1360 نام مهندس موسوی به عنوان وزیر پیشنهادی امور خارجه در جلسه شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی مطرح می شود ، شهید سید حسن آیت مخالفت جدی می کند و اعلام می کند که این مخالفت خود را در مجلس نیز اعلام خواهد کرد . وی می گوید که موسوی در خط دکتر پیمان است و خط پیمان لاجرم به خط آمریکا می انجامد .
همسر میرحسین موسوی یعنی زهره کاظمی ( معروف به زهرا رهنورد ) نیز همانند خود او پیش از پیروزی انقلاب از شاگردان دکتر پیمان و مرتبط با برخی از اعضای نهضت آزادی بوده است.
دکتر محمد مکری ، سفیر پیشین ایران در شوروی ، در یادداشت های خود در سال 1370 اشاره می کند که زهره کاظمی پیش از انقلاب همکار لیلی جهان آرا ، معروف به لیلی امیر ارجمند ـ نزدیک ترین دوست فرح پهلوی ـ بوده است . لیلی جهان آرا که در ظاهر مسئولیت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را در زمان شاه بر عهده داشته ، زنی بسیار فاسد بوده که با چند سازمان جاسوسی نیز ارتباط داشته است .
زهرا رهنورد طبق برخی اسناد ، اطلاعات مربوط به ارتباطات امام موسی صدر ( رهبر شیعیان لبنان ) با داخل کشور را به مخبرین ساواک می داده است .
میرحسین از همان هنگام که سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی بود ، سعی داشت تا منافقین را از خود نرنجاند . دکتر حسن غفوری فرد ( وزیر نیرو درکابینه موسوی ) در این رابطه در مصاحبه ای اظهار می دارد : « از همان اول ، آقای میرحسین موسوی مقاله هایی را که ما علیه گروهک منافقین می نوشتیم ، چاپ نمی کرد . مقاله های علیه مصدق و یا به نفع آیت الله کاشانی را نیز چاپ نمی کرد .»
وقتی در 30 خرداد 1360 ، مجاهدین خلق دست به اسلحه شدند ، عزت الله شاهی ـ که در کمیته انقلاب اسلامی بود ـ دستگیری منافقین را شروع کرد . دو سه روزی از تیر ماه نگذشته بود که تیم های اطلاعاتی وی تصمیم گرفتند زهرا رهنورد را بازداشت کنند . آنها اطلاعاتی از ارتباط رهنورد با سازمان مجاهدین به دست آورده بودند . گرایش رهنورد به سازمان ، نکته پنهانی نبود زیرا که در جریان انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی ، از سوی سازمان مجاهدین خلق کاندیدا شده بود . در همان روزها ، موسوی وزیر امور خارجه شد . عزت الله شاهی می گوید : « در کمیته تصمیم گرفته بودیم رهنورد را دستگیر کنیم که همان موقع آقای موسوی وزیر امور خارجه شد . از مسئولان بالا گفتند تعقیب و دستگیری را متوقف کنید !»
