2022-06-09 13:43:39
روانشناسی و تربیت کودکان: عواقب تنبیه بدنی در کودکان:
بنا بر اعتقاد بعضی از والدین، تنبیه حرف اول و آخر را در تربیت می زند. اما هیچ گاه آن نتیجه ایی را که با تنبیه به دنبالش می گشتند ، عایدشان نمی شود.
اگر فقط بخواهیم فهرست وار مروری بر عواقب تنبیه جسمانی و یا کتک زدن بچه ها بیفکنیم موارد ذیل قابل ذکرند:
**تنبیه جسمانی خیلی زود اثر آگاه کننده خود را از دست می دهد.
مجازاتگر که در غالب موارد مادر و پدر طفل می باشد مجبور است هر بار برشدت آن بیافزاید که طفل از مجازات دچار ترس و اضطراب گردد و دیگر , عمل بد خود را تکرار نکند یعنی هدفی که تنبیه کننده به دنبال آن است.
در اثر این تشدید مجازات در اکثر موارد مجازاتگر عنان اختیار را از دست داده و لطمات شدیدی در حین حمله خشم بر طفل وارد می سازد و در نتیجه در بسیاری موارد بچه آنچنان صدمه خواهد دید که دیگر قابل جبران نخواهد بود (مانند خونریزیهای جمجمه , شکستگیها و سوختگیها و فلجی و عقب افتادگی عقلانی و صدها مصیبت دیگر) و یا به مرگ طفل خواهد انجامید
طفل کتک خورده از زمان طفولیت می آموزد که راه حل مشکلات، منازعه و ابزار خشم به دیگران است .
پایین آمدن اتکا به نفس : من بچه هستم , من کسی نیستم ,من لیاقت ندارم . مفاهیمی است که با رشد روند تفکری در ذهن طفل ایجاد شده و خود را پایین تر از دیگران خواهد پنداشت زیر مکررا در حین کتک خوردن این جملات را از دهان والدین خود شنیده است.
معنای انتقامخ
به جای آگاهی و عبرت در ذهن وی شکل می گیرد و باعث می گردد بر منفی کاری خود بیافزاید.
طفلی را کتک می زنند که برادر و خواهر شیرخوار کوچک خود را اذیت نکند در اینصورت مسلم بدانید که او این موجود را که باعث کتک خوردنش شده است زیر زیرکی و بیشتر از سابق اذیت خواهد کرد.
عدم اعتماد به دنیا : بالاخص در شیرخوارانی که در زیر یک سالگی از والدین کتک می خورند و یا با خشم با آنان رفتار می کنند (مثلا مادرانی که شیرخواران بد خلق و نق نقی را به شدت تکان داده و یا روی بالش پرت می کنند ). معنای دنیا = مکان نا امن شکل می گیرد زیرا مجازات از سوی افرادی اعمال شده است که اولین مراحل اتکاء و اعتماد را در انسان شکل می دهند یعنی مادر و پدر.
اگر بخواهید عواقب جسمی و روحی تنبیه جسمانی را بر شماریم صدها کتاب و مقاله هم بجایی نخواهد رسید و فقط ذکر می کنیم که ایجاد افسردگی , فرار از مدرسه , فرار از منزل , روی آوری به فحشا و اعتیاد ( در سنین بالاتر ون بالاخص نوجوانی ) شکست های شغلی , بزهکاری و اعمال ضد اجتماعی و خلاف قانون بعنوان مشتی از خروار قابل ذکرند.
پدر و مادر باید در ایجاد انضباط در طفل به نحو یکسان حرکت کنند هنگامیکه طفل عملی ناهنجار انجام می دهد باید هر دو یک جور قیافه بگیرند و گرنه اگر طفل مثلا شی را پرت کرده یکی عصبانیت نشان داده و دیگری لبخند بزند مسلما عمل خطا تکرار خواهد شد
اما هر گاه شما با این والدین مجازاتگر بحث کنید خواهید شنید : آقا شما دستی ازدور بر آتش دارید ,
باور کنید از نصیحت و قربان صدقه و جایزه و تهدید و داد زدن و غیره هر کاری که بگویید کرده ایم و دست آخر مجبور شدیم که کتکش بزنیم . چقدر بگوییم برادر کوچکت را اذیت نکن تو آقا شده ای و او کوچک است , چقدر داد بزنیم توپ را به دیوار نزن یا در مورد اطفال در سنین مدرسه ) چند بار جلوی ناظم و معلم خجالت بکشم و قول بدهم در مدرسه شیطنت نخواهد کرد و باز هم ما را به آنجا بکشد , آیا شما راه دیگری بجز کتک زدن به ذهنتان میرسد ؟
همانطور که گفته شد امروزه یکی از منسوخ ترین روشهای تربیت کردن اطفال کتک زدن است ولی اگر از ما سوال فوق بشود (آیا شما راه بهتری از کتک زدن می شناسید) پیشنهاد ما چه خواهد بود ؟
سعی کنید طبع و مزاج طفلخ خود را بشناسید : بعضی بچه ها در مقابل گرسنگی و یا سر و صدا و یا هرگونه تغییر فیزیکی ، بیش از سایر اطفال حساسیت نشان می دهند و اینها گروه
کودکان سخت زیست را تشکیل می دهند. وعده های غذای این اطفال و حتی دفعات شیر خوردن آنان در زمان باید مکررتر و نزدیک تر باشد. بعلاوه میزان سر و صدای منزل و من جمله صدای رادیو و تلویزیون را باید بسیار کم نمود و در اینصورت از بد خلقی و خشم آنان کاسته خواهد شد.
گاهی اوقات پدر مادر ممکن است دچار مشکلاتی مانند اختلال کنترل تکانه (افرادی که نمی توانند جلوی خشم خود را کنترل کنند ) باشند در اینصورت طرف مقابل باید نقش میانجی را بر عهده داشته باشد و هنگامیکه علائم از کوره در رفتن را در همسر خود درک می کند باید به نحوی فعال تر نگهداری طفل را برعهده گیرند تا وی خونسردی خود را بدست آورد.
پدر و مادر باید در ایجاد انضباط در طفل به نحو یکسان حرکت کنند هنگامیکه طفل عملی ناهنجار انجام می دهد باید هر دو یک جور
642 views10:43
ک
