عالم بر مثالِ کوه است!
هر چه گویی از خیر و شر، از کوه همان شنوی!
و اگر گمان بری که من خوب گفتم و کوه زشت جواب داد، محال باشد که بلبل در کوه بانگ کند، از کوه بانگ زاغ آید، یا از بانگ آدمی، بانگ خر !
مولوی
حالت چگونه است؟! خوب یا بد مطلقاً حاصل فُرم بودن خودِ توست!
هر کاری که انجام می دهیم، هر چه که می گوییم به ما باز می گردد تا همدلی و شفقت را بیاموزیم!
پس بر ما واجب است تا در این دنیا هستیم در همیاری و نیکی کردن باقی بمانیم!
با تواضع، نرم و دل گرم باشیم و تا آخرین حد امکان از درد و رنج دیگران بکاهیم این نزدیک ترین راه به رهایی و سعادت است!
این بهترین کاری است که می توانیم تا هنگامی که روی این زمین هستیم انجام دهیم!
و این فُرمِ بودن؛ شرافتمندی است که در پشت آن، هیچ شرافتمندی وجود ندارد!
