چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت به فلک رسد کلاهت که سر همه | کارگاه همیاران لاهوت

چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت
به فلک رسد کلاهت که سر همه سرانی
چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد
سفر درشت گردد چو بهشت جاودانی

مولوی

سفری از دنیای طوفانیِ خود به نور و روشنایی!
رهایی و آرامش نتیجه ی این است که؛
ذهن را طوری پرورش دهی که
زندگی را همانطور که هست پردازش کند
نه آنطور که تو فکر می‌کنی باید باشد!
این زندگی یک بازی و سرگرمی است!
همه ی ما در این بازی، نقشی موقت داریم!
هر کس که معتقد است این زندگی واقعی است
قطعاً رنج می برد!

معارفه کارگاه سه شنبه ۳۰ آبان راس ساعت ۱۵
سالن اجتماعاتِ مسجد قبا