بیا که نوبت صلح است و دوستی و عنایت به شرط آن که نگوییم از آن | کارگاه همیاران لاهوت
بیا که نوبت صلح است و دوستی و عنایت به شرط آن که نگوییم از آن چه رفت حکایت
ای دوست؛ جهت شادی و در سرور زیستن، شکرگزار و تسلیم باش، تسلیم یعنی پرچم سفید صلح را بالا ببری و بگویی که من در این لحظه هیچ مقاومتی در مقابل آنچه که هست ندارم!
بدانیم که شادی و سعادت یک انتخاب است، با صلح و تسلیم، شاهده شگفتی و زیبایی هر لحظه ی زندگی خواهی بود، با صلح و تسلیم، حضور و آرامش را همیار خویش خواهی دید، هرچه بیشتر این کار را بکنی حضور و بودن را، این شگفتیِ با شکوهِ در دسترس را، در زندگیت بیشتر حس خواهی کرد! در حالت صلح و تسلیم، کارها را یکی یکی انجام می دهی و در هر زمان فقط بر یک کار متمرکز هستی از گل های باغچه بیاموز، ببین که چگونه رشد می کنند، آن ها نه به خود فشار می آورند و نه نسبت به گل های دیگر حسادت یا خشمی دارند! از خودت بپرس: آیا می توانم کاری برای تغییر وضعیت زندگی ام در جهت بهبود آن، انجام دهم؟ اگر چنین است اقدام مناسب را با رویکرد صلح و تسلیم انجام بده!
نازنین خوش باش که هر که راز داند داند که خوشی خوشی کشاند شیرین چو شکر تو باش شاکر شاکر هر دم شکر ستاند
