2022-08-24 14:43:56
حجاب عرفی یا حجاب شرعی سیدمحمود علیزاده‌طباطبایی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
احکامی که مورد تایید دین مبین اسلام قرار دارد با صیغه امر در قرآن کریم آمده است مثل نماز، روزه، حج، زکات، امربه به معروف و نهی از منکر و... و صراحتا عدم اجرای این احکام مورد نهی قرار گرفته و برای عدم اجرای این احکام شرعی مجازات دنیوی یا اخروی پیش‌بینی شده است.
ولی در مورد حجاب آنچه که در قرآن کریم آمده است از چنان تاکیدی نظیر احکام فوق‌الذکر برخوردار نیست و به نظر می‌رسد بیشتر توصیه به رعایت حجاب آن هم به بانوان مومنه است.
از نظر تاریخی در اسفند سال ۵۷ امام خمینی(ره) طی سخنانی در مدرسه فیضیه خطاب به طلاب علوم دینی گفتند: «زن‌های اسلامی عروسک نیستند، زنان اسلامی باید با حجاب بیرون بیایند، نه اینکه خودشان را بزک کنند، زن‌ها هنوز در ادارات با وضع پیشین کار می‌کنند. زن‌ها باید وضع خودشان را عوض کنند البته کار در ادارات ممنوع نیست اما باید زنان با حجاب اسلامی باشند، به من گزارش داده‌اند که در وزارتخانه‌ها زن‌ها لخت هستند و این خلاف شرع است، زن‌ها می‌توانند در کارهای اجتماعی شرکت کنند ولی با حجاب اسلامی.»
سخنان امام موجب عکس‌العمل گسترده گروهی از بانوان شد و روسری‌هایشان را درآورده بودند که از طرف نیروهای تندرو مورد حمله قرار گرفتند. مرحوم آیت‌الله طالقانی در یک گفت‌وگوی رادیو تلویزیونی گفتند: حجاب اسلامی حجاب شخصیت و وقار است و هیچ اجباری هم در مورد آن در کار نخواهد بود و فرمایشات امام خمینی را توصیه‌‌های پدرانه خواندند.
به دنبال برخورد خشونت‌آمیز نیروهای تندرو به زنانی که بدون حجاب شرعی در مجامع عمومی حاضر می‌شدند دادستان وقت آقای هادوی اطلاعیه‌ای داد مبنی بر اینکه «هر کس به هر عنوان و بهانه اعم از نحوه لباس پوشیدن و غیر آن متعرض یا مزاحم بانوان شود یا با الفاظ حرکات مخالف شئون به حیثیت آنان توهین کنند، طبق قانون مصوب ۱۳۳۶ تعقیب و مجازات می‌شود.»
دفتر امام خمینی(ره) هم طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «براساس خبرهای رسیده گروهی جنایتکار و خیانت‌پیشه تحت عنوان کمیته مزاحم بانوان محترم شده و به آنان توهین می‌کنند مامورین کمیته‌های انقلاب موظفند با کمال دقت مراقب باشند چنین اعمالی را با نهایت شدت جلوگیری کنند.»
شعار زنانی که در مقابل دادگستری تظاهرات می‌کردند و معترض به پوشش اجباری بودند این بود: «برابری، برادری نه چادر نه روسری» و شعار مخالفان آنها «یا روسری یا توسری» بود.
اگر مسئولین جمهوری اسلامی از امیرالمومنین(ع) الهام می‌گرفتند و هنگام هجوم ملت برای پذیرش جمهوری اسلامی ملت را به پایه‌ای بالاتر از تحمل می‌رساندند، بسیاری از اموری که امروز با سختی و هزار مقدمه و موخره و بخشنامه و قانون تحقق نیافته با اقدامات فرهنگی لازم محقق می‌شد.
زمانی که مردم به منزل علی(ع) هجوم آوردند و او را برای اداره جهان اسلام دعوت کردند حضرت امتناع نمودند و فرمودند: دعونی والتمسوا غیری... مرا رها کنید و غیرم را انتخاب کنید چراکه پذیرش حکومت دینی زمینه فرهنگی لازم برای تحقق این حکومت را می‌طلبید ولی جمهوری اسلامی بدون ایجاد زمینه فرهنگی خواست با وضع قانون فرهنگ مردم را تغییر دهد.
اگرچه در قانون اساسی در مورد نحوه پوشش زنان جزو کلیات امر به معروف و نهی از منکر نیامده است ولی در سال ۱۳۶۱ با تصویب قانون مجازات اسلامی در تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی آمده است: زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه و یا از دو میلیون ریال تا ده میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد.
قانون‌گذار بایستی به نحو تدریجی و با فرهنگ‌سازی و ایجاد پذیرش عمومی نسبت به جرم‌انگاری عملی اقدام نماید و عملی را جرم بداند که اکثریت مردم آن عمل را قبیح بشناسند نه آن‌که عملی جرم‌انگاری شود که بخش عمده‌ای از بانوان مرتکب آن می‌شوند.
به هر جهت قانون وضع شده و لازم‌الاجراست ولی ضمانت عدم اجرای قانون بگیر و ببند و ضرب و شتم قانون‌گریزان نیست. البته این نحو قانون‌گذاری در دنیا هم متعارف است. می‌بینیم مثلا در قوانین بعضی از کشورهای اروپایی هم اگرچه هم‌جنس‌بازی مورد قبول اکثریت مردم نیست ولی قانونی می‌شود.
ضمانت اجرای قانون جزای نقدی است و با عنایت به اینکه مجازات جرم عدم رعایت حجاب شرعی کمتر از سه ماه حبس و کمتر از ۳۰میلیون ریال جزای نقدی است طبق ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی، مجازات تبصره ماده ۶۳۸ قانون از درجه ۸ می‌باشد و نه‌تنها نیروی انتظامی که دادسرا هم حق دخالت ندارد و پرونده می‌بایستی مستقیما در دادگاه مطرح شود و طبق ماده ۳۹ قانون مجازات دادگاه می‌تواند حکم به معافیت از کیفر بدهد.
متن کامل سرمقاله امروز روزنامه سازندگی را در سایت کارگزاران بخوانید:
https://bit.ly/3wtlhs5
#محمود_علیزاده_طباطبایی
@kargozarans
380 views11:43
ک
